#تولیدی

#به_قلم_خودم

#طنز #نما

#زنگ #انشا

موضوع انشای من، مرور دفتر خاطرات زندگی است …..

ما آن روزها که درس می‌خواندیم، تحصیل نمی‌کردیم یعنی نه تنها چیزی به معلومات‌مان اضافه نمی‌شد بلکه روزبروز بر مجهولات ذهنی ما افزوده می‌گشت ……

هر چه از استاد! سوال می‌کردیم بجای اینکه ارشاد شویم، دلشاد می‌شدیم یعنی چه؟
یعنی یک جورایی سَرخوش بودیم و دلمان شاد به سور و بساطی که دور خود چیده بودیم ولی توجهی به غذای روحی خود نداشتیم و فقط در بخش مراقبت‌های جسمی فعال بودیم و اینطور بود که اینطوری شدیم یعنی:
یک الکی خوش ذهن تعطیل!

اِیییییییییییی روزگاررررررررر!
اگر همان دوران محصلی را به دوران مُوَثِّری تبدیل کرده بودیم شاید کارمان به عذرخواهی‌های مسخره و خنده‌آور کشیده نمی‌شد……

آخر!
ما، چه می‌دانستیم که عاقبت تن پروری و بی‌توجهی به مغز و اعصاب، این همه آبرو ریزی و دنگ و فنگ دارد ……

به ما گفتند:
بگو الف! ما هم گفتیم، خبر نداشتیم که باید تا یا هم باهاشون بریم …..

آخیییییییی! جهالت کجایی که یادت بخیر ? ? ? ? ? ای کاش فقط یک ذره بجای توجه به این نوش و نیش، به مشق شبمان اهمیت داده بودیم!

ببینید! ما از اول فکر می‌کردیم اگر بار تکلیفمان را روی دوش این و آن بیندازیم قضیه حل می‌شود …….
چه می‌فهمیدیم که دفاع مقدس و انرژی هسته‌ای و هسته مقاومت و مقاومت منطقه مزاحم کار ما که نیست هیچ، تازه باید ما در همین راستای موازی با افق دیدمان، تلاش و همکاری هم می‌کردیم ……

یکی از این بالا دستی‌های خودمانی! به ما نگفت:
مواظب باش پسرک! پا رو خرده شیشه نگذاری که بدجوری حالت گرفته می‌شود ….
اصلا ما چشممان آنقدر کم سو! شده که موشک تو هوا نمی‌دیدیم چه برسد به خرده شیشه روی زمین آنهم درست جلوی پاهایمان!

ولی حیییییییففففففففف!
گذشت دیگه!
دفتر خاطرات ما پر شده از عکسهای تفریحی و تشریحی و تلویحی و تزریقی!!! و ……

ما هر وقت در آینه آینده خودمان نگاه می‌کردیم تنها، پشت سرمان یک مشت تصاویر کج و مووج می‌دیدیم که با انگشت اشاره ما را به صاف و راست کردن چهره مبارک امر می‌نمودند و در حالی که مثل عکس‌های علامت سکوت بیمارستان‌ها به ما هشدار می‌دادند ما هم از خدا خواسته، آینه و آینده را کنار می‌زدیم و حالا همین آینه‌ها شده‌اند خرده شیشه‌های جلو راهمان …… البته هر جا قدم مبارک می نهییم یک تکه از این آینه‌های چهره‌نما، سد راهمان می‌شود و خاطرات تلخ گذشته و آینده را به رخمان می کشد……

ای کااااااااش از همان روز اول به حرف‌ها و نصیحت‌های آقا‌جون! گوش داده بودیم و اینقدر سرمان را با اسباب بازیهای پر زرق و برق این ور و آن ور، چشم ندوخته بودیم و به همان زندگی محلی خودمان قانع بودیم ……

حیف و صد حیف و هزاران افسوس
که برفت از کَف ما تخت جلوس
کاش ما هم غم مان، مردم بود
کارمان کِشت گُل و گندم بود

کاش ما هم، یه محصل بودیم
کاش ما آخر محفل بودیم

حیف شد ما صف اول رفتیم
چه معطل چه معطل رفتیم

بگذشت از من و ما این ره تلخ
نان ری خوردن و استادی بلخ

#تولیدی

#به_قلم_خودم

هنوز هم عده‌ای هستند که دست به هرگونه فساد و خرابکاری می‌زنند و بعد، مدعی‌اند که چرا رهبری اصلاحِ امور نمی‌کند؟!
می‌دانید این کار یعنی چه؟

در زمان امام هادی (علیه‌السلام) گروه‌های منحرفی بودند معروف به غالین یا همان غلوّ کنندگان، کارشان این بود که جامعه را به “فساد و فقر و تبعیض” بکشانند و در مقابل انتظار معجزه از امام مسلمین داشتند که:
او
چون امام است پس غیر عادی است و حتی نباید غذا بخورد و آبی بیاشامد و از آنطرف باید همه معضلات حکومت و جامعه را با قدرت اعجاز حل و فصل کند …. !!!
و حال آنکه:
امام که رهبر جامعه بود طبق فرمایش قرآن کریم:

قُلْ إنَّما أنَا بَشَرٌ مِثْلُکُم …
و از جهتی:
دین اسلام برای هدایت اجباری و اعجاز گونه افراد نیامده بلکه، هدف اهل بیت و امامان معصوم (علیهم‌السلام)، آشنا نمودن انسان با هدف خلقت و تبلیغ عبودیت و اطاعت از خداوند به منظور رسیدن به لقای الهی و تکامل روحی و معنوی است.
اما
همین گروه منحرف در زمان امام دهم، با این مکر و حیله‌ها، امام را مسئول و مقصر معرفی می‌کردند تا بدین وسیله، خلفای غاصب عباسی را از ظلم و نفرت عمومی شیعیان تبرئه کنند.
اما
امام با درایت و سیاست خاص خود که همان دینداری ایشان بود وَ سَاسَةَ الْعِبَاد، با صبر و سعه صدر و تربیت شاگردانی همچون عبدالعظیم حسنی که افتخار کشور ماست و نیز با ارتباط تنگاتنگ و وافر و مکاتبه‌ای با علما و شیعیان قم مقدسه (که همیشه پایگاه نشر معارف دینی بوده)، با شیعیان ارتباط و تبادل نظر داشتند و به ترویج و تبلیغ فرهنگ شیعه اهتمام داشتند.

اما
خلفای مطرود عباسی که تاب دیدن خورشید ولایت را نداشتند با استفاده از سعایت و خبرچینی نفوذیهای مدینه، امام را از محل زندگی خود به عراق و در محله‌ای دور به نام سامرا تبعید نمودند آنهم، به مدت بیست سال و شبانه روز ایشان را تحت نظر داشته و ماموران دنیا‌پرست خلیفه، آزاد بودند در هر شرایطی به خانه امام بریزند و بدون اجازه زندگی و خانه و کاشانه حضرت را جستجو و تفحص کنند تا بلکه، اگر آثاری از علم و دیانت و شیعه‌ پروری، مشاهده کردند به دستگاه فاسد حکومتی اطلاع دهند.
اما
غافل از آنکه امام در عین سعه صدر و متانت و بزرگواری، در حال تدوین مجموعه ناب و دائرة‌المعارف وسیع و ماندگاری در جهت شناخت و معرفت چهارده معصوم (علیهم‌السلام) بودند به نام #زیارت #جامعه #کبیره که به اعتراف دوست و دشمن، از معتبرترین و مستندترین منابع معرفتی شیعه قلمداد می‌شود که همه متون آن، شناسنامه کاملی از دین‌شناسی و خداپرستی و معرفت امام است.

پ.ن.
تصویر:غبارروبی حرمین عسکریین توسط سردار شهید سلیمانی

#تولیدی

#به_قلم_خودم

#زیارت #جامعه #کبیره

این زیارت طبق روایت بزرگان شیعه از جمله شیخ مفید و شیخ صدوق و بسیاری از اهل علم، مستقیما و بدون واسطه از لسان مبارک امام علی النقی (علیه‌‌السلام) نقل شده و حتی به گفته علمای طراز اول شیعه، به تایید امام عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) رسیده که در مفاتیح‌الجنان ذکر شده و طبق روایات وارده، هرگاه اراده نمودید همه ائمه را زیارت کنید، جامعه را بخوانید.
چرا
زیرا این زیارت شاهکار ماندگار آقا و مولا امام هادی (علیه‌السلام) است که تا ابد راهنمای مسلمانان به شناخت و معرفت خدا و قرآن و چهارده معصوم (سلام‌الله‌علیهم) است که از اول تا انتها، همه و همه امام شناسی و در نهایت خداشناسی است.
و
ثواب زیادی برای قرائت این آیه در احادیث آمده و حتی امام عصر (علیه‌السلام) در دیدار با سید رشتی، سه بار تاکید کردند که جامعه را بخوانید.
مگر این زیارت چه می‌گوید:
مفاتیح را بردارید و مقدمه آموزش جامعه را به یکی از یاران خود، ملاحظه فرمایید که اولا امام دستور به ذکر صد تکبیر می‌دهند چرا؟ برای اینکه هرگز کسی به خود اجازه ندهد مانند غلوّ کنندگان، نسبت خدایی به ائمه بدهد و این اولین درس این کلاس هادوی است.
و اما:
زیارت با، سلام به خاندان نبوت و اهل بیت و نهایتا چهارده معصوم و ائمه اطهار (سلام‌الله‌علیهم)، شروع و با تجلیل از خصلتهای معنوی آنان، مقام این گوهرهای درخشان و مسبّبان خلقت را یکی یکی برمی‌شمارد ……

معدن الرحمة و خزّان العلم وأولیاءالنّعم* و … هزاران صفت رحمانی و رحیمی خداوند که در وجود این انوار مقدسه متبلور گشته را، یکی یکی ذکر می‌کند.
یعنی
اگر یک انسان غیر مسلمان بخواهد با دین اسلام و ارکان و اجزای آن آشنا شود، کافی است یک دور این زیارت را با معنا و البته با تفکر و دقت بخواند.
پس از آن، امام شروع به اهمیت درجه و مقام امامان می‌پردازد و می‌فرماید:

من والاکم فقد والی‌الله و من عاداکم فقد عادالله …
یعنی شرط مسلمانی حب ولایت است کما اینکه طبق روایات:
هَل الدین الا الحبّ
آیا دینداری چیزی جدا از دوستی و قبول ولایت اهل بیت است؟!
اما
چرا امام با آن همه بصیرت و معرفت، شناخت امام و اطاعت از او و حبّ او را شرط مسلمانی و شیعه‌گری می‌داند؟ این همه کار خیر روی کره زمین است چرا اینقدر از ولایت بحث می‌شود؟
و
این دقیقا مهمترین نقطه عطف و تفاوت شیعه بودن و مسلمانی با سایر ادیان است که:
وجود ولایت، سرچشمه تمام خیرات و برکات است. آنگونه که در حدیث کسا می‌خوانیم که خداوند به اهل بیتش می‌فرماید:
زمین و آسمان و ماه و خورشید را به احترام جایگاه و وجود شما خلق کردم.
خب
این چه نفعی برای ما دارد؟
گرایش ما به محبت اهل بیت و تسلیم شدن در برابر ولایت آنان، منجر به هدایت و برخورداری ما از مواهب معنوی شده و از طرفی چون این انوار مطهره، مبدا خیر و برکت و نزول فیض الهی هستند، ما با توسل و تمسک به آنان از خیرات و برکات وجود منزه آنان بهره‌مند می‌شویم.
از سویی:
ما، بنده‌ایم و خطاکار و اگر وساطت این رهبران الهی نبود، لایق نظر رحمت و عفو و بخشش الهی نمی‌شدیم و هر لحظه در لغزشگاه هوای نَفْس و شیطان، به بیراهه می‌رفتیم و خسرالدنیا و الآخرة می‌شدیم.
سوال:
خب! اینها امری فردی است، چه لزومی به تشکیل حکومت اسلامی و تعیین رهبری دارد؟ آیا بدون این تشکیلات، نمی‌توان به آن نعمات و فیوض الهی دست یافت؟

باید گفت:
قرآن کریم می‌فرماید:
إنّا جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا …….
اسلام دین زندگی جمعی و گروهی است و در ارتباط متقابل آحاد جامعه با همدیگر است که، این همه قانون و مقررات حکومتی و اجتماعی، وضع شده و برای اجرا یا عدم توجه به آنها، پاداش و یا کیفری در نظر گرفته شده که مجریان این قوانین الهی، باید افرادی باشند که خود، از هر شائبه و بدی و گمراهی، به دور بوده و طینتی پاک و مطهر داشته تا بتوانند حکم الهی را بی هیچ قید و شرطی و با رعایت کامل عدالت و نهایت دلسوزی و خیرخواهی به اجرا درآورند و چه کسانی والاتر و لایق‌تر از فرستادگان وحی!
پس
وجود اینان چون نسیم رحمت و یا نور تابناکی است که چنانچه از آن روی گردانیم، متضرر شده و از خیر دنیا و آخرت محروم خواهیم شد.
و
از همه مهمتر نزول فیوضات و برکات الهی به زمینیان، نیاز به واسطه‌ای پاک و مطهر دارد تا بواسطه وجود او و به احترام قداستشان، گنهکاران بخشیده و هدایت و اهل ثواب به برترین درجات معنوی و خیر و برکت دنیایی دست یابند.
پس
هم وجود ولایت لازم است و هم وجود روحیه اطاعت و تسلیم!
و اینان گوهرهای پاکی هستند که واسطه نزول نعمات دنیوی چون باران و یا فیوضات قلبی مانند رفع همّ و غمّ و نیز وسیله عافیت و خوش‌دلی در دنیا و با عاقبت بخیری، هجرت به جهان آخرت است و هم اینان‌اند که شفیعان روز جزا هستند و ما در دنیا به واسطه توسل و ندبه، مقام آنان را در پیشگاه عظمت الهی، شفیع خود قرار داده و از عذاب دنیا و آخرت نجات می‌یابیم.
و
این است رمز این حدیث که:
در زمان غیبت ما به رواة حدیث ما و مجتهد جامع الشرایط رجوع کنید که من حجت خدا بر آنان و آنان حجت ما بر شما هستند.

#پاسخ_به_شبهه_روز

#حتما_حتما_بخونید

? حقیقت ولنتاین چیست؟ ?

کیستی و چیستی ولنتاین و روز عشق:
«ولنتاین» نام کشیشی (روحانی مسیحی) در روم باستان در سده سوم میلادی بوده ،که مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد.زیراکه فرمانروای روم بنام کلودیس دوم ،براین باور بوده که سربازی در جنگ خوب خواهد جنگید که مجرد باشد. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم قدغن می کند.

کلودیوس به قدری سنگدل وفرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت.

ولی کشیشی به نام والنتیوس(ولنتاین)،مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد.کلودیوس دوم از این جریان خبردار می شود و دستور می دهد که والنتاین را به زندان بیندازند و به جرم جاری کردن عقد اورا اعدام کنند.از آن زمان در کشورهای غربی روز 14 فوریه را روز ولنتاین ( روز عشاق یا روز عشق ورزی ) می گویند و آن را جشن می گیرند .

اما نکته ای که باید مد نظر داشت ،این است که این روز را (ولنتاین وروز عشق)که یک فرهنگ وشعار غربی است ،نبایدبرای خودمان مبنا والگو قرار دهیم وبه مرور آن را در بین خود مان ودرجامعه به عنوان یک سنت ویک فرهنگ به جا بیندازیم.که این ناپسند وقبیح است. زیرا که همین تقلید از غرب در فرهنگ ومستند کردن سنن وآیین خود ،به اندیشه غربیان، نموداراز خود بیگانه شدن و از شخصیت ملى و دینى و تاریخى خود تهى گشتن می باشد.ونیز نوعی تایید برتر بودن فرهنگ واندیشه آنان و طعن و خرده‏گیرى به داشته ها وفرهنگ خودی است…

#غربزده_و_غربگرا_نباشیم

#تولیدی

#به_قلم_خودم

همه آمده بودند، #حاج #قاسم هم بود مثل همیشه آرام و دست ادب بر سینه!
لبخند رضایتش با هزاران حرف نگفته، یقین داشت که حتی قطره‌ای از خون پاک و مطهرش، نه تنها هدر نرفته که از هر گام و از لحظه لحظه ایثار و جهاد و مقاومت چهل ساله‌اش، موجی جدید و پرهیجان و امید بخش در رگهای نسل جوان و … جامعه به خروش درآورده …..

#حاج #قاسم خوشحال بود و همه یاران شهیدش با لباسی به رنگ پرچم اسلامی ایران که نشان از شهادت و پیروزی داشت، همراهی‌اش می‌کردند‌…..

او آمده بود و برای سربازان نوجوان و جوانش که پا در رکاب #امام #امت #خامنه ای #عزیز ، به میدان ایستادگی و دفاع آمده بودند، دست تکان می‌داد و برای سربلندی‌شان دعا می‌نمود …..

#حاج #قاسم می‌خندید، خسته نبود ولی آرام بود و دست ادب و فرمانبُرداری از ولایت بر سینه خونرنگ خود داشت همان قلبی که عمری به عشق انقلاب و خدمت به ملت شهید داده و مقاوم ایران سرفراز تپید …..

حاج قاسم با گلاب اشک و شیرینی رضایت از نتیجه مجاهدتش، بر سر و روی مردم عطر محمدی می‌پاشید …..

قطعنامه این جشن دینی و ملی را، حاج قاسم با وعده پیروزی بر تلخی‌ها و رنج‌ها، و امید به آینده‌ای روشن‌تر و افتخار آفرین، با آهنگی موزون با اهداف انقلاب، برای همه خصوصا نسل جوان، سرود و نشاط و سرزندگی را به دلهای عاشق مدافعان ولایت، هدیه داد در بسته‌هایی از ایمان و عقیده و در جام‌هایی از نور و روشنی ……

خدایا!
هزاران مرتبه تو را سپاس که عیدی ما را در این جشن چهل ساله، بیداری بیش از پیش ملت انقلابی در جهت اعتلای اهداف معنوی، و عزم و اراده قلبی برای مقابله با توطئه‌های سیاسی و اقتصادی قرار دادی!

و هزاران مرتبه شکر! که عیدی ما را، حضور چشم‌نواز مردم در میدان انقلاب با آزادی و امنیت، و در مسیر مکتب مولایمان امام حسین (علیه السلام) تجلی بخشیدی! و گام دوم این یادگار ماندگار را، با تداوم خط و راه رهروان مکتب سلیمانی، و در سایه تدبیر و بصیرت ولیّ امر مسلمانان جهان، به دیده ناباوران غافل و جاهل، به رخ کشیدی!

#ما #ملت #امام #حسینیم

#تولیدی

#به_قلم_خودم

#بهترین_‌هدیه_به_‌مادرها

همیشه هدیه دادن، یک لوازم لوکس و گران قیمت و کادوپیچی شده نیست گاهی‌ مادرها را باید درک کرد، باید سر تعظیم در برابر چهره نورانی و با محبت‌شان خم کرد و با آنان نجوا نمود.
بله
مادر گرچه مادر است اما:
گاهی دلتنگ می‌شود یا یک دنیا حرف نزده دارد که خدای ناکرده تنگ بلورین دلش را تَرَک برداشته اما‌ هرگز اجازه نداده صدای شکستنش را دیگران بفمند و آن را در پشت شیشه نازک اشک پنهان کرده و بغضش را فروخورده اما:
حالا
نیاز به یک همدل و هم صحبت و همنشین و مَحْرَم اسرار دارد تا کمی از رنج و التیامش بکاهد و سبک شود و…..
مگر ممکن است؟
بلی! گاهی حواسمان به رفتار و گفتارمان نیست. اینکه قرآن کریم فرموده:
وَ لا تَقُل لَهُما أُفّ
دل مادر مثل آئینه شفاف و نازک است هم زود می‌‌شکند و هم زود راضی می‌شود، قلب مادر انعکاس “یا سریع الرضا” ست.
البته تنها این نیست:
مادرها، گاهی کارهای به زمین مانده‌ای دارند که ناتوان از انجام هستند مثلا شاید دوست دارد پنجره اتاقش را غبار روبی کند و نتواند و یا نیاز به خرید کالایی دارد و فرصت بیرون رفتن و یا حتی امکان مالی آن را ندارد……
بیائیم!
امسال روز مادر به این بهشتیان روی زمین، نزدیکتر شویم و پای حرفها و درد دلهایشان بنشینیم و اگر خدای ناخواسته از ما حرکتی سرزده که باعث دلخوری‌شان شده، حلالیت بطلبیم و دلشان را بدست آوریم.
اینکه:
فرموده‌اند:بهشت تحت أقدام امهات است یعنی، از راه خدمت و تواضع و ادب در پیشگاه با قداست مادر است که می‌توان به جنت ابدی دست یافت.

یکی از اساتید بزرگوار حوزه که مدرّس دانشگاه هم بودند، می‌گفتند: من هفته‌ای یک روز با تمام مشغله کاری در خدمت مادرم هستم!
البته!
گاهی فاصله مکانی اجازه چنین خدماتی را نمی‌دهد ولی می‌توان حتی از طریق مجازی هم به آنان احسان و محبت نمود مثلا، برقراری ارتباط تصویری و یا هم صحبتی با آنان و گوش جان سپردن به گفته‌ها و ناگفته‌هایشان!
بقولی:
همدلی از همزبانی خوشتر است.
و اینکه قرآن کریم امر به احسان و نیکی به والدین خصوصا مادر، نموده یعنی از هر خیر و نیکی که در اختیار دارید برای کمک و خدمت به آنان استفاده کنید و حتی قبل از درخواست آنان، نیازمندی‌هایشان را در حد توان برآورده سازید.

بیاییم!
امسال روز مادر دست و پای مادرها را ببوسیم حتی، آنهایی که در قید حیات نیستند، تربت مطهرشان را گلباران و بوسه‌باران کنیم و هدیه‌ای برایشان بفرستیم…..

امسال
روز مادر به دلیل بیماری کرونا و ماندن در خانه شاید، مادرها از هر سال چشم انتظارترند.

بیائیم
مادرها را آنگونه که دوست دارند، دریابیم و آنطور که می‌پسندند، خدمتگزاری کنیم.

شاید
از برکت رضایت قلبی و خوشنودی دل او و نشاندن لبخند رضایت بر چهره مهربان و نورانیش، لطف و رحمت خداوند هم شامل حالمان شد و بدانیم که:
فرزندان ما با ما همانگونه رفتار خواهند کرد که ما امروز با مادران خود رفتار می‌کنیم.

#تولیدی

#به_قلم_‌خودم

بعضی گمان می‌کنند امام خمینی انقلاب کرد تا پدیده‌ای جدید به نام ولایت فقیه وجود آوَرَد و خود بر مسند حکومت نشیند …..
اما
با نگاهی ساده به این تفسیر غلط، براحتی می‌توان دریافت که:
افرادی چنین نیتی دارند که یا طالب قدرت باشند و یا شهرت و ثروت!
اما
همه جهانیان به عیان مشاهده نمودند که امام، نه تمایلی به حاکمیت داشت و نه اهل دنیا پرستی و شهرت طلبی ….
بلکه:
او از دل مردم، بر علیه ظلم و دیکتاتوری، قیام کرد و تا سرنگونی تاج و تخت مزدوران خائن، از پای ننشست و در این راه با وجود تحمل رنج‌های بسیار و محرومیت‌ها، کوچکترین حقی برای خود قائل نبود و هیچ مال و ثروتی نیندوخت.
اما
دلیل واضح‌تر که نشان دهنده غفلت و جهل تمام و کامل مدعیان این اراجیف باطل است اینکه:
خداوند وعده داده که هرگز روی زمین را از حجت خود و امام حیّ و حاضر، خالی نگذارد اما در زمان غیبت چاره چیست؟
آیا درست قبل از تحقق انقلاب اسلامی، امام عصر (علیه‌السلام) از نظرها غایب شده و فرمودند:
در نبودن ما به رواة حدیث ما و مجتهد جامع الشرایط، رجوع کنید ….
براستی
چند سال از غیبت کبری می‌گذرد؟
بیش از هزار سال
و این در حالی است که عمر با برکت نظام اسلامی، کمی بیش از چهل سال است!
پس
ولایت فقیه! نه، پدیده‌ای نو‌ظهور است و نه، امام آن را برای به حکومت رسیدن خود، وضع نموده بلکه:
عمر اتخاذ رهبری جامعه مسلمین در سایه پرچم عدالت گستر ولیّ فقیه به اندازه دوران غیبت است و همین دلیل منطقی، کافی است تا بطلان باور غلط لجوجان تفرقه افکن را اثبات نماید و راه حقیقت و راستی را، به جویندگان سرچشمه انسانیت و رشد معنوی و رسیدن به قرب الهی معرفی نماید.

والسلام علی من اتبع الهدی