#تولیدی

#به_قلم_خودم

درست است که روزشمار محرم نداریم ولی، دل اگر هوای محفل #حسین (علیه‌السلام) کرد که دست خودت نیست.

مولای من!
#غدیر را گذراندیم، جشن‌ گرفتیم و نقل و نبات پخش کردیم اما آن گوشه دلمان، غمی جانسوز نهفته بود، می‌دانی چرا؟

برای مظلومیت پدر غریبت که هنوز برگی از تاریخ ولایت، درست ورق نخورده که #عاشورا شد، چگونه؟

مگر شما خاندان پیامبر نفرمودید که، محبت دو چیز در یک قلب جای نمی‌گیرد خب! مگر می‌شود لقمه‌های چرب و نرم معاویه، فریاد لبیک یا علی و یا حسین را در گلوی منافقان و خائنان گلوگیر نکند؟

هیهات!‌ هیهات!

اما آقا جان! هنوز مظلومیت تمام نشده! محرم و اربعین امسال را چه کنیم؟ مگر می‌شود این عشق بی‌ حد و مرز را کنترل نمود؟ این دل هوایی که بشود، اوج می‌گیرد و تا خودِ شش گوشه می‌آید! با این قلبهای شکسته و آرزومند و درمانده چه کنیم آقا جان؟

فکری به حالمان کنید مولای من. مگر نه اینکه شما شفیع ما و ما دوستدار شماییم، ما از همین‌حالا به وساطت شما نیاز داریم!

اگر
ما را به حال خود واگذارید، اگر عطر نام تو و یاران نینوایی‌ات با عطر چای حسینیه‌ها در هم نیامیزد و ما را سرمست نکند در کدام گوشه، عزا بگیریم و ناله فراق، سَر دهیم.

#ساقی بریز چای و بگردان سبوی خویش
#چون مرهمی به سینه و بغض گلو کند

آیا ارباب من!
ما خسته‌دلان را به کویَت راهی هست؟ حاشا که از این بارگاه و پناهگاه درماندگان، دست خالی و نومید برگردیم هر چند که هزاران مانع بر سر راهمان باشد!

زیرا (حسین علیه‌السلام) را، آنچنان جاه و جلال و عظمت و بخشندگی است که حتی اگر در دنج‌ترین جای این دنیا هم، عطر چایی بلند شود و صدای روضه‌ای به گوش رسد و قطره اشکی بریزی، ثوابت را تمام و کمال خواهد داد گویا، فرسنگ‌ها راه پر مخاطره زیارت را پیموده و اربابت را با بیش از هفتاد شهید عزیزش زیارت کرده‌ای!

زیارتت قبول ای دل شکسته و ای عاشق دلخسته