​#تولیدی 

#به_قلم_خودم 

شب یلدا از راه می‌رسد و نوید‌بخش روزهای فتح و پیروزی است. شبی که گرچه طولانی‌تر است اما انتظار ما آدمها را برای دیدن نشاط و امنیت مظلومان زمانه، کوتاه‌تر می‌کند.

ما یلدا می‌گیریم اما در چشمان آبدار انارهای قرمز، اشک کودکان بی‌پناه غزه را می‌بینیم. در کنار شیرینی و شکلات این سفره رنگین، به یاد تلخکامی‌های برادران و خواهران مسلمان خود در جهان اسلام هستیم.

ما در کنار سفره یلدا و تفال به دیوان حافظ برای تسکین آلام رنج دیدگان و اسیران بی‌پناه ظلم ظالمان این اشعار را زمزمه می‌کنیم:

«اشک در چشمان من طوفان غم دارد به دل 

خنده بر لب می زنم تا کس  نداند  راز دل »

دورهمی‌های امسال ما، به یاد آنانی که در دایره افزون طلبی دزدان خبیث گرفتار شده و حق حیات و امنیت ندارند، به دعای توسل و استغاثه برای ظهور حجت خدا نورانی می‌شود.

ما! هم وظیفه دینی صله ارحام و توجه به فقرا را ادا می‌کنیم و هم در قاب شیرینی‌ها و هندوانه یلدا، انعکاس چهره‌های غبار غم گرفته شهدای پیرو مقاومت را درک می‌کنیم.

ما! سفره یلدا را مزین به تصویر پر افتخار شهدای مقاومت می‌کنیم تا، یادمان نرود که هر چه امنیت و دورهمی و شهد و شیرینی داریم از صدقه سر جام زهر تلخی است که رهبران مقاومت و یارانشان نوش جان کردند.

تصویر قصه‌گوی یلدای ما، شهید شجاع مقاومت، سردار سلیمانی است که چشم و گوش کودکان ما را از غفلت‌های مجازی و حقیقی می‌رهاند.

یلدا یعنی بیدار ماندن و بیدار کردن همه آنانی که خود را در قالب مدیر و مسئول به خواب غفلت زده و به دشمنان این مرز و بوم، خط و نشان می‌دهند.

یلدا یعنی ما بیداریم و بیدار خواهیم ماند! یعنی همه دنیا را هم، بیدار خواهیم کرد تا هم ظالم را بشناسند و هم ناله مظلوم را بشنوند.

بلی! حافظ می‌گوید:

«ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند 

چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور»