​#تولیدی 

#به_قلم_خودم

#یلدا

یلدا هدیه‌ای است که طراح آفرینش آن را با میوه‌های رنگارنگ پائیزی آراسته، و به لباس سپید زمستانی گره زده، و به صورت موهبتی ماندگار به بندگان خود ارزانی داشته است.

اما! زینت‌بخش هر نعمتی شکر و حمد آن است یعنی، هم بابت این سفره رنگین کمان! قدردان این همه محبت و زیبایی بوده و مهمتر از آن، حمد و ثناگوی منعِم و خالق فرصتها باشیم.

و شب یلدا یکی از طلایی‌ترین لحظاتی است که فرصت همنشینی با خانواده و دوستان و اقوام را فراهم می‌نماید. لحظاتی ناب از جنس دورهمی‌های قدیمی‌ها و بزرگان که:

در شب یلدا که به شب چله هم معروف است، پدر‌بزرگها و مادر‌بزرگها با خانواده و اقوام دور کرسی می‌نشستند. و در حالی که سنت حسنه صله رحم و توجه به فقرا و ضعیفان پیرامون خود را به جا می‌آوردند؛ با داستان‌هایی از شاهنامه و اشعار حافظ، در کنار میوه‌های آبدار و خوشمزه از میهمانان پذیرایی می‌کردند.

یکی از سنت‌های رایج این شب در کنار انار و هندوانه و تخمه و شیرینی خوردن، تفال به دیوان حافظ است که هر کس مطابق نیت خود، پیامی از این شاعر عارف و غزلسرا دریافت می‌کند. مثلا:

«پنج روزی که در این مرحله مهلت داری 

خوش بیاسای زمانی! که زمان این همه نیست.» 

که حکایت از قدر یکدیگر و ارزش عمر را دانستن، و غافل نبودن از خویشان و دوستان و مخصوصا افراد ضعیف و ناتوان مالی و یا بی‌سرپرست است.

و مهمتر آنکه دریابیم لحظات عمر آنچنان با ارزش است که برای حتی یک دقیقه بیشترِ آن، حرمت قائلند و جشن می‌گیرند.

چه خوب است در کنار همه لذتهای شیرین این شب، به یاد بهترین و والاترین سرمایه حیات بخش زندگی‌مان یعنی امام عصر (علیه‌السلام) باشیم؛ و برای ظهور و حضورش در یلداهای آینده خود و عزیزان‌مان دعا کنیم.