| #عطر_داوودی |
#عطر_#داوودی
عرفه امسال با همه سالها فرق داشت، خیلی‌ها نبودند خیلی…
اصلا بعضی‌ها که نبودند جای خالی‌شان با یک لشکر هم نمی‌شد پر کرد مثل سردار سلیمانی!
اما عرفه را خواندیم بدون سردار، بدون استاد، بدون شهدای مدافع حرم و بدون بسیاری از هموطنان عزیزمان که در حادثه #کرونا جان عزیزشان را از دست دادند.
داغ و فراق هر کدام به نوعی جگرمان را سوزاند و اشک‌های عرفه را با اشک و آه حسرت فقدان نورچشمانمان در هم آمیخت.
امسال فریاد یابن الحسن را که سَر دادیم، برایمان معلوم نشد در کجای عرفاتِ بدون زائر، اشک می‌ریزد. شاید او هم در گوشه‌ای از عرفات در غم #سلیمانی‌ها گریسته باشد. همان‌هایی که با الهام از مکتب شهید شاهد، شهد شهادت را نوش کردند و غریبانه سر بر بالین یار نهادند.
الگوهای فرزانه و خدوم و بی‌ریایی مانند #عطر #داوودی ، هم او که هر چه در جهت بی نام و نشانی، خدمت و مجاهدت نمود و رنج در راه دوست را بر دوستی دنیاطلبان خرید و تن به رفاه و راحت‌طلبی نداد و تا جان در بدن داشت، تلاش کرد تا فرزندان این مرز و بوم شهید پرور را با اسلام ناب و سبک زندگی دینی آشنا سازد.
او که به اعتراف دوستان نزدیکش، هرگز به مقام و شهرت پرستی و مال اندوزی دل نبست و لحظه و لحظه عمر با برکت و شریف خود را در راه خدمت به آرمانها و ارزشهای مقدس اسلامی بکار بست و تا آخرین نَفَس برای احیا و ترویج نشر و معارف دینی در حوزه‌های علمیه، خدمت نمود و تمام همت خود را برای تزکیه و تعلیم و پرورش معنوی طلاب به کار گرفت و با اخلاق کریمه خود اول، عامِل به عمل بود و سپس آمر به معروف و ناهی از منکر!
و چه ناسپاسی است که قدر زحمات چنین اندیشمندان و گوهرهای نابی را چه در حیات و چه در ممات ندانیم و بیادشان نباشیم و چه بسا سفره‌های معنوی که از برکت حضور گرم و موثر این عزیزان گسترده شده و بهره‌ها برده و سودهای آخرتی کلانی جسته‌ایم.
ای استاد عزیز!
طبق وعده‌ای که داده بودیم #عطر #داوودی‌ات را در عرفه و بیاد عرفات در فضای جان و روح خسته از فراق تو، افشاندیم و زیارت و دعای خود را برای عرض ادب و تقدیری هر چند ناچیز، نثار روح پاک و بی‌آلایشت نمودیم که اینک آرام و بانشاط در جوار رحمت الهی آرام گرفته است.
بیاییم!
قدر موهبت‌های الهی چون نعمت وجود استاد و والدین را قبل از آنکه دیر شود و فرصت از دست برود، ارج نهیم تا مبادا به بهانه ناسپاسی، از فیض انوار معرفتی‌شان و دعای قلبی‌شان بی‌نصیب بمانیم.
فرم در حال بارگذاری ...
