#تولیدی

#به_قلم_خودم

رفته بود برای دزدی! کیسه پولی را یافت و با خود برد.
چون کیسه را گشود چشمش به آیاتی از قرآن افتاد که در کاغذ پاره‌ای نوشته و کنار پول نهاده با این باور که مال و اموالش را حفظ می‌کند.

مرد! لحظه‌ای با خود اندیشید:من برای بردن مال رفته بودم نه دزدی ایمان و عقیده!! پول را به صاحبش برگرداند مبادا در ایمان او تزلزلی حاصل شود.
مگر!
در قرآن نمی‌خوانیم:
ألَّذی یُوَسْوسُ فیٖ صُدورِ النّاس.مِنَ الْجِنَّة وَ النّاس.
این مردم چه کسانی هستند؟
آیا همه دشمنان داخلی و خارجی‌اند یا نعوذ بالله گاهی یک همنشین بد (یا حتی زمانی خودِ نَفْس اماره انسان)؟!
البته!
این دوستی در راه شیطان یک تیغه دو طرفه است یعنی:
گاهی!
دوستان ناباب اندیشه و باور دینی ما را خدشه‌دار می‌کنند و یا خود ما باعث تضعیف عقاید الهی و معنوی دیگران می‌شویم.
چگونه؟

هر انسانی بسته به جایگاهی که در جامعه دارد، میزان مسئولیت و تاثیرش، شدت و ضعف دارد اگر من یک آدم ساده معمولی هستم، افعال منفی من اثرگذار است اما نه به اندازه فلان مسئول یا شخصیت یا….

منظور از مسئول، صرفا اشخاص دولتی و معروف نیست گاهی‌ یک نفر در جمع خانوادگی خود به عنوان مدیر و بزرگتر شناخته می‌شود حالا چه خواهر و برادر باشند چه عمو و عمه و چه والدین و فرزندان، فرقی نمی‌کند مهم این است که اثر تخریب رفتار سوء این افراد، بیش از سایرین است.

پس این اشخاص معروف که دارای جایگاه برتر هستند، بالتبع بار گرانتری هم از باب انجام صحیح وظیفه، به دوش دارند و باید بشدت مراقب رفتار و کردار و گفتار خویش باشند چه بسا یک نگاه تند بی‌مورد یا یک صدای خشن بیجا، آینده‌ای را تباه سازد.
و:
تفاوتی نیست در این مسئولیت پذیری، بین مربیان و دوستان خانوادگی یا هم‌نشینان و رفقای اجتماعی و به تَبَع آن مؤدیان و راهنمایان آموزشی.
پس
بیاییم! همگی گوش به فرمان قرآن کریم باشیم که:

*یاٰ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا

خَلَقْنا‌کُم‌مِّن ذَکَرٍ وَ أُنْثَیٰ

وَ جَعَلْنَا‌کُمْ شُعُوبًا وَ

قَبَآئِلَ لِتَعَارَفُوٓاْ إِنَّ

أَکْرَمـَکُمْ عِنْدَ‌اللهِ

أَتْقیٰکُمْ*

این اسم و رسم‌های دنیایی فقط، برای شناخت ظاهری ما از یکدیگر است و الا برتری، در میزان تقوی و اطاعت از امر خداست.

و فردا از ما و آنچه بر حفظ آن گمارده شده‌ایم، سوال می‌شود خواه این امانت! دارایی و اموال مردم باشد و خواه بالاتر از آن یعنی اندیشه و عقاید اشرف مخلوقات!
لذا:
آنچه امروز به رسم امانت به ما سپرده‌اند را به دست خیانت شیطانی نَفْس، نسپاریم که:

کُلُّ مَنْ عَلَیْهاٰ فاٰن وَ یَبْقیٰ وَجْهُ ربّکَ ذوالْجَلالِ وَ الْإکْراٰم