یکی از مهمترین اقدامات امام زین‌العابدین سیدالساجدین (سلام‌الله‌علیه) بعد از حادثه عظیم #عاشورا تبیین اهداف قیام کربلا و زدودن ابهامات و تحریفات پیرامون آن بود.
دشمن که حماقت خود را در ریختن خون مطهر اهل بیت پیامبر اسلام (صلوات‌الله‌علیه) به وضوح مشاهده می‌کرد تمام سعیش بر این بود که، آثار و پیامدهای این انقلاب حسینی را محو نموده و از تبلیغ روحیه ظلم ستیزی و مبارزه با نفاق و تزویر توسط امام پیشگیری نماید.
لذا از همان ابتدای امر از او چهره‌ای بیمار و ناتوان ساختند تا مردم فریاد روشنگرانه او را جدی نگرفته و از رسوایی بزرگ آل امیه با‌خبر نشوند اما:
هیهات!!!
امام شیعیان و سکوت؟ رهبر مسلمانان و مصلحت طلبی؟ هرگز!
او فرزند علی‌ابن‌ابیطالب (علیه‌السلام) است که برق شمشیرش اجداد کوفیان را از پای درآورده، و اینک سخنان آتشین او در میکده یزیدیان، پرده از اسراری برمی‌دارد که برای آل پیامبر خدا عزت ابدی و برای نسل معاویه جز ذلت و ننگ و رسوایی همیشگی، بهره‌ای ندارد.
و
این است رسم دلدادگی و عاشقی که:
امام خود را تنها گذاری چه در حضور و چه به ظاهر از نظرها غایب و همیشه پای در رکاب حمایت از ولیّ خدا باشی و آماده برای مبارزه با خط #تحریف و گمراهی!
