#تولیدی

#به_قلم_خودم

#خاطرات #اربعین

چند نفر از خانمها وارد موکب‌ شدند. از زیارت مولا سیدالشهدا می‌آمدند؛ چند لحظه‌ای نشستند آنگاه، یکی از خانمها معترضانه گفت:
چرا این عربها اینقدر متعصبند؟ یکی از دوستان من فقط دو تار مویش بیرون بوده، با جدیت به او تذکر داده‌اند که حجابش را حفظ کند و ادامه داد:

به نظرم اینقدر سختگیری خوب نیست؛مگر دو تار مو بیرون باشد چه اشکالی دارد؟ همه زائر امام حسینند!!
یکی
از خانمها گفت:
ای کاش ما هم در تعصبمان روی همین دو تار مو، مانده بودیم که اگر اینگونه بودیم امروز شاهد این همه بی‌حیایی‌ در سطح جامعه نبودیم.

به تعبیری اگر ما یک قدم عقب نشینی کنیم دشمن صدها قدم جلو می‌آید. اگر همان روز اول که لیبرال‌های غربگرا که به صحنه آمده و با ادعای حق نداشته خود، از تساهل و تسامح سخن راندند از این ملت، تو دهنی خورده بودند کار به این بی‌شرمی‌ها ‌و اهانت‌ها نمی‌کشید زیرا:
عادات فرهنگی را یک شبه می‌توان تخریب کرد اما سالها طول می‌کشد تا جبران خسارت شود.
اما
چاره چیست؟
یکی از بهترین و کاربردی ترین‌ راه حلها، به راه انداختن‌ِ جهادیِ کاروانهای اربعین است مثل راهیان نور.
یعنی
حتی اگر برای تماشا هم که شده هر گروهی حداقل یکبار، صحنه پیاده‌روی اربعین را از نزدیک مشاهده کنند ولو در حد سیاهی لشکر!

چرا گفته‌اند: امام حسین (علیه‌السلام) سفینة النجاة است؟ مگر کشتی روی آب نیست؟ چه کسانی به کشتی پناه می‌برند؟ مسلما افرادی که در حال غرق شدن هستند!
امروز
فرهنگ حجاب و حیای‌ جامعه ما، اگر حَمل بر سیاه نمایی نشود، در حال غرق شدن است پس، راه نجاتش فقط از این باب است باب الحسین!
بیائیم!
اربعین را سرلوحه تبلیغ و امر به معروف و نهی از منکر قرار داده و با کمک از خیّرین مردمی و همینطور مطالبه از دولت، راه رسیدن به این کاروان رهپویان ظهور را برای مردم مهیاتر و آسانتر کنیم و این کار چنانچه به صورت جهاد تبیین انجام گیرد امری امکان پذیر و شدنی است.
و
محال است کسی به این سفینه نجات روی آوَرَد و رهایی نیابد. و چه معروفی بالاتر از شناخت فرهنگ عاشورا و قدم نهادن در مسیری زینبی!
و
چه نهی از منکری اثرگذارتر‌ از پای نهادن بر راحت طلبی دنیوی و حضور در حماسه‌ای که اولین اثرش، بریدن از خود و رها شدن در اوج آزادیِ معنوی کربلاست!