#تولیدی     #به_قلم_خودم

مگر تو چه امتیازی بر من داری که وقت گرانبهایم را در اختیار تو قرار دهم؟!

شک ندارم که خالق زیبایی ها، آوای تو را دلنشین و جذاب قرار داده اما، نه برای ایجاد تردید و عشق کاذب در مصفا خانه ای، به نام دل!!

چرا گوش دل را به جای دریافت پیام آشنای دوست و بر خلاف طبع فطری اش، بالاجبار وادار به سازش با صداهای گنگ و  نامانوس و وسوسه برانگیز شیطانی کنم که هیچ بهره ای جز ندامت و حسرت ندارد؟

باور نمی کنی؟ بیراهه می گویم؟! اگر چنین است که، پس این همه لغزیدن در مرداب گناه به هوای رسیدن به آرمان های تخیلی و نافرجام از کجا ریشه می گیرد؟ آن  دلهای افسرده و مایوسی که یا از گذشته پوچ و دردناک خود بیمناکند و یا از آینده نامفهوم خویش اندوهناک، پیامشان چیست؟

ألا إن أولياءالله لا خوف عليهم و لا هم يحزنون

هدفم این نیست که کاسه و کوزه این همه ناهنجاری را بر سر موسیقی های خلاف شرع، بکوبم اما یقین دارم که حتما یکی از مهمترین دلایل محرومیت ها و محدودیت ها که مانع از شنیدن ندای یار و معشوق اصلی می شود، همین دل سپردن ها به آواهای موهوم و خیالی آهنگ های سوغاتی شرق و غرب است که از ابتدا با نیت گمراهی و بیراهه رفتن و از یار واقعی غافل ماندن، به عنوان تله ای بزرگ بر سر راهمان نهادند تا در آغاز چشم و گوش دل را، کور و کر سازند و در پی آن، عملا ما را از پیمودن راه حق و حقیقت باز دارند.

نه! حاضر نمی شوم حتی لحظه ای گوش جانم را در اختیار صداهای گنگ و نامفهومت قرار دهم و آن را از دریافت نغمه های الهی محروم سازم. خالق خوبیها، فطرت پاک  من را فقط برای خودش خلق نموده و این شجره طیبه را که پروردگارم به ودیعه در وجود من نهاده، بهایی جز طاعت محض از آن ذات لایزال ندارد و به هیچ بهانه ای حاضر به ارائه آن در مقابل متاع فریبنده دنیا نیست!

إن الدنيا لعب و لهو و زينة و تفاخر بين الأموال و الاولاد….