​توی پذیرایی همه چیز سرِجای خودش چیده شده، چینش شده…مرتّب…

امّا توی پَستو چی؟ به همون اندازه آکنده، آشفته، به هم ریخته و دَرهَم…چرا؟

چون پذیرایی رو همه میبینن،پستو رو نه…

حالا اگر کسی باشه که به پستو هم سری بزنه، شما چه میکنین؟

پستو رو هم عین پذیرایی مرتّب میکنین…

ظاهر ما مثل پذیرایی میمونه، باطن ما، ذهن و ضمیر ما، جان و وجود ما حکایت اون پستو رو داره و خدا همون کسی است که به اون پستو هم اِشراف داره…اینجا نوشته آیه ی 235 :

وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي أَنْفُسِكُمْ : بدونید که خدا از درون شما هم خبر داره، از ذهن و ضمیر شما هم خبر داره… فَاحْذَرُوهُ : پس حذر کنید، احتیاط کنید، مراقبت کنید… و اگر کسی این حقیقت رو بفهمه دیگه حتّی اجازه ی خیال باطل، خطورات باطل به خاطر و ذهنش نخواهد داد…ذهنشم پاک میشه، پاکیزه میشه…آراسته میشه مثل ظاهرش…

💜🦋💜🦋

«از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره . صفحه 38»