نهضت مردم فلسطین به طور کلی و زنان به طور اخص اهداف خاصی را به منظور ترویج و پیشرفت مشارکت سیاسی زنان در فلسطین دنبال می کرد.

 متحد کردن تلاشها و همسو کردن فعالیت های گوناگون برای پرهیز از اختلافهای سیاسی میان سازمانهای بزرگ و رجحان کیفیت بر کمیت هنگام ایجاد نهادها و تشکلهای مختلف بخشی از این رویکرد میباشد.

 در واقع می توان بیان داشت که رخدادها و وقایع در ابعاد گوناگون در فلسطین، عرصه وسیعی از مشارکت سیاسی زنان را در بر گرفته است که با توجه به محدودیتهای غالب بر محیط فعالیتهای سیاسی ،زنان، بسیاری از کنش های سیاسی موثر و تعیین کننده در انتفاضه فلسطین و جنبشهای آزادی خواهانه آن را به خود متعلق ساخته است .

 با آغاز تهاجم رژیم صهیونیست، فلسطین در شرایط دشوار و پیچیده ای به سر می برد اما زنان به تدریج به عنوان گروههای وسیع در جنبشهای سیاسی اجتماعی، فرهنگی و نظامی در قالب مبارزه کلی مشارکت نمودند و نقش و جایگاه خود را بیش از پیش نمایان تر کردند.

 زنانی که تا پیش از سال 1880 در عرصه های مختلف، مشارکت چندانی نداشته و یک قشر بی تأثیری بیش نبوده؛ سعی کردند اولین نشانه های آگاهی و فعالیتهای سیاسی خود را با تخریب دهکده های صهیونیست نشین در سال 1884 نمایان کنند و سپس حضور خود در جنگ جهانی دوم و متعاقب آن پیمان «اسکایز پایکت » و - بیانیة بالفور» در نوامبر 1917 را افزایش دهند.
 عملکرد زن فلسطینی طی انتفاضه بیانگر این امر همچنین می باشد که زنان مهمترین نقش را در عرصه سیاسی نظامی ایفا کرده اند.

📙فصلنامه زن و فرهنگ، شماره 13