شهدای کربلای چهار پر افتخارترین شهدای هشت سال دفاع مقدس هستند که ثابت کردند آنچه در میدان مجاهدت لازم است ایثار و از خود گذشتگی و تسلیم رضای الهی بودن است نه نتیجه. زیرا:

هر گاه انسان هدفش قرب الی الله باشد و نیتش را برای رسیدن به او خالص کند، به تعبیر قرآن کریم چه بکشند و چه کشته شوند در هر دو حال پیروزند. چرا؟

برای آنکه آنچه در پیشگاه الهی ارزش دارد راضی بودن به مقدرات و به دنبال آن، پا نهادن بر هوای نَفْس و نهراسیدن از دشمن است.

به عبارتی هدف از سختی‌ها و جنگ‌ها، فتح و ظفر همیشگی نیست بلکه، گاهی مجاهدان با دست نیافتن به مقصود امتحان می‌شوند تا، درجه خلوص و توکل و اعتماد آنان به خداوند! ثابت شود که آنان هر چند همه همت‌شان را خرج پیروزی بر شرک و نفاق و کفر نموده و تمام قد ایستادگی کردند اما:

در این مسیر پر تلاطم هرگز ناراضی و نادم نیستند! هدف آنهایی که برای خشنودی خدا و در جبهه حق جهاد می‌کنند، رسیدن به غنائم و اسم و رسم دنیایی نیست بلکه، ملاک آنان عمل به تکلیف و اطاعت از ولیّ زمانه است و لا‌غیر!

و خیانت پیشه‌هایی که سعی دارند وجهه این شهدای عاشورایی را، شکست خورده و ناکام جلوه دهند نه، اهل جهاد و مبارزه هستند و نه معنای ایثار و شهادت را می‌فهمند!

خوشا به سعادت شهدایی که آنقدر عظمت و منزلت دارند که، خداوند مشتری جان عزیز آنان در دل دریا و خشکی بیابان است!

همان شهادتی که عارفان و سالکان آرزومند آن بوده و حسرت چنین حیات و مماتی دارند.

گرامی و جاودانه باد خاطره مجاهدت و از جان گذشتگی مبارزانی که در راه اطاعت از مولای خویش، بی‌مهابا و بدون مصلحت گرایی خود را به آب و آتش زدند؛ اما از انجام تکلیف، طفره نرفتند و میدان مقاومت را با ذلت و هراس، ترک نکردند.

صلوات و رضوان الهی بر ارواح طیبه شهدایی که هم سبک جهادشان و هم نوع شهادت‌‌شان، به نمادی از مقاومت بدل شد که، تاریخ هرگز آن را فراموش نمی‌کند و به عنوان تابلویی ماندگار از دفاع مقدس، تا ابد در برابر دیده! مجاهدان و مبارزان راه حق و حقیقت متبلور و برقرار خواهد ماند.

#تولیدی

#به‌ـ‌قلم‌ـ‌خودم