أ أنتم تزرعونه أم نحن الزارعون
بیست و هفتم خرداد ماه، روز جهاد کشاورزی نام گرفته است. در سال پنجاه و هشت به دستور امام خمینی (رحمت الله علیه) این روز بنام جهاد سازندگی، ثبت شد و پس از مدتی در برنامه سوم توسعه، به وزارت سازندگی و نهایتا به منظور اهداف پیشبردی و بهینه سازی در دهم دیماه هزاروسیصدوهفتادونه با ادغام در وزارت کشاورزی به عنوان جهاد کشاورزی، اعلام و تثبیت گردید.
هدف امام از تاسیس جهاد سازندگی، توجه و اهتمام بیشتر به قشر تولید کننده خصوصا کشاورزان و دامپروران در مناطق محروم بود، چرا که سنگ بنای اقتصاد جامعه ما و رونق تولید بستگی تام به تولیدات داخلی داشت و اگر کشوری در تامین مایحتاج اولیه خود مثل گندم و برنج و…که پایه و اساس مصرف غذایی کشورند، محتاج به بیگانه و واردات باشند، علی الخصوص در جامعه اسلامی ما که شعارش، استقلال آزادی و جمهوری اسلامی است نقصان بزرگی محسوب می شود.
از روز اول تاسیس این نهاد انقلابی تاکنون کارها و خدمات ارزنده ای صورت پذیرفته، از آبادانی روستاها و رونق دامداری و تقویت بنیه کشاورزی در سایه آموزشها و تلاشهای بی وقفه جهادگران تا مشهور شدن به سنگرسازان بی سنگر در طول هشت سال دفاع مقدس و اصلاح و بهبود روشهای دامداری و کشاورزی در جهت بهبود کمی و کیفی تولید.
از آنجا که مردم ما مسلمانند، کشاورزی را نه تنها به عنوان یک شغل بلکه به نیت عملی مقدس که راه و روش انبیا و ائمه اطهار (سلام الله علیهم) است، با شوق و جدیت ادامه می دهند چرا که عقیده شان بر این است که کاشت هر نهالی به منزله صدقه جاریه ای است که هم دنیا و هم آخرت شخص را آباد می کند.
و اما یک سوال:
آیا جهاد کشاورزی یا سازندگی موفق شده است به اهدافی که برایش تعیین شده بود دست یابد؟
چه اهدافی؟
مهمترین کار این سازمان و نهاد، محرومیت زدایی و ترویج و ترغیب کشاورزان و دامداران از مهاجرت به شهرها و رفع بیکاری، بعلاوه رونق اقتصاد داخلی در سایه تولیدات کشاورزی و دامپروری و صنایع دستی بود و از طرف دیگر قطع وابستگی به سایر کشورها در تهیه و تولید مواد غذایی و بی نیازی از واردات بی رویه و هدر رفتن ارز و همچنین عدم اتکا به اقتصاد مبتنی بر فروش نفت و در یک کلام ترویج فرهنگ اقتصاد مقاومتی بوده است.
تقویت سنت و صنعت کشاورزی و دامپروری یک نیاز دو طرفه و مستقیم از نظر حمایت دولتی است چرا که قشر کشاورز بدون حمایت مالی و معنوی هرگز به تنهایی قادر به تولید مورد نظر نخواهد بود و بدتر از همه وجود دلالان و واسطه ها که محصولات این گروه زحمتکش را به بهای اندک خریده و با احتکار و یا صادرات آن بدون مجوز و به صورت قاچاق، ضربه مهلکی را بر پیکره اقتصادی کشور وارد می کنند.
از طرف دیگر واردات روز افزون محصولات تراریخته، به منزله سم مهلکی است که کشاورزی و تولید داخلی را به کام نیستی و نابودی می کشاند و همین امور موجب دلسردی کشاورزان و دامپروران و رواج بیکاری و مهاجرت به شهرها و مشکلات حاشیه نشینی است.
و اما وظیفه مسئولان دولتی ذیربط این است که به تعبیر مقام معظم رهبری همانگونه که نام وزارت، جهاد کشاورزی است آنها هم جهادی خدمت بکنند و با حمایت مادی و بیمه نمودن کشاورزان و ماشین آلات سنگین و پرداخت وامهای بلاعوض و کم بهره مخصوصا به کشاورزان و دامپرورانی که در حوادثی چون سیل و زلزله و…آسیب دیده اند به رونق این حرفه همت گمارند و با حمایت معنوی از قبیل بهینه ساختن روشهای آبیاری و همچنین با خرید به موقع و مقرون به صرفه محصولات از دامداران و کشاورزان، اقتصاد ملی را از چرخه قاچاق و دلالی گری نجات بخشند و دل این گروه مولد و پرکار و کم توقع را، به آینده کاریشان گرم نموده و با قطع دستان سودجو و فرصت طلبی که، زمینهای کشاورزی را به بهای اندک خریداری نموده و به برج سازی پرداخته و لطمه بزرگی به محیط زیست و چرخه تولید می زنند، حمایت مادی و مفید خود را از این گروه حیات بخش و امید آفرین به عمل آورند.
و بجاست که یادی کنیم از:
شهدای جهاد سازندگی و کشاورزی که در اوج حملات دشمن و هشت سال دفاع مقدس، خون پاک و مطهرشان، درخت انقلاب اسلامی را بارور کرد. روحشان شاد!
