سوال: وقتی ما اموات خود را در خواب می بینیم یا خوشحال هستند یا ناراحت یا بیمار هستند یا چیزهایی از ما می خواهند. این خواب ها چه پیامی برای ما دارد؟
پاسخ: خواب بخشی از زندگی ما هست. همه ی ما خواب دیدن (رویا) را تجربه کرده ایم.
برای معصومین خواب دیدن رویای صادقه ای است که اتصال به عالم ملکوت است. به تعبیری اتصال به عالم بالا و لوح محفوظ است، آنها اخباری را که در آینده می خواهد اتفاق بیفتد یا دستورات الهی را از رویای خود می گیرند. این خوابها نوعی الهام است. روایت داریم که این خوابها نوعی وحی است. پیامبر در ابتدای نبوت، دریافت وحی از طریق رویاهای شان بوده است. بعد بحث جبرئیل و ملکه ی وحی پیش آمد. هیچ تصرف و خطایی از طرف شیطان در رویاهای آنها نیست. حتی تخیلات خودشان هم، در خواب تصرفی ندارد که خواب را به یک خواب خطا و اشتباه تبدیل بکند.
حتی بعضی از انبیاء تکالیف خودشان را در خواب می گرفتند. حضرت ابراهیم به فرزندش گفت که من در خواب دیدم که سر تو را می برم و ابراهیم این تکلیف را از خواب گرفت. قبل از فتح مکه در خواب به پیامبر فهماندند که وارد مکه می شود و در امان هستی. یا خواب حضرت یوسف خیلی هم شفاف نبود. البته این خواب رازگونه بود و تعبیر می خواست. او دید که یازده ماه و خورشید بر او سجده می کردند. رویاهای انبیاء که هیچ تصرفاتی از بیرون از طرف شیطان و از درون توسط نفس در آن نیست، صادق است.
اما بعضی از خوابها و رویاهایی که ما می بینیم رویاهای صادقه است مخصوصاً اگر فرد راستگو باشد. روایت داریم که هرکس راست تر است رویاهایش هم راست تر است. پس راست گویی در نوع دیدن خواب تاثیر می گذارد.
چیزهایی در رویاهای ما تاثیرگذار است. از درون نفس، تخیلات، افکار و آرزوهای ما می تواند در خواب های ما تاثیرگذار باشد. از طرفی از بیرون هم شیطان می تواند القائاتی داشته باشد. البته دیدن رویاهای صادقه هم برای ما امکان پذیر است.
آیت الله اراکی از استادش آیت الله حائری شیرازی نقل می کرد که من در خواب دیدم که به من گفتند که تا ده روز دیگر بیشتر زنده نیستی. من به خواب توجهی نکردم. همان روز دهم، با دوستان به باغی رفته بودیم. من دچار لرز شدیدی شدم. به خانه برگشتیم و حالم بسیار بد بود. دیدم که دو تا ملک برای قبض روح من آمده اند. در آن موقع آن خواب به یاد من آمد. مرحوم حائری نسبت به امام حسین (ع) ارادت داشت و در بعضی دسته جات خودشان نوحه می خواندند. او توسل به امام حسین (ع) کرد و خواست که زنده بماند زیرا توشه ای برای آخرت نداشت. لحظاتی بعد امام حسین (ع) آمد و به آن دو ملک گفت که ما برای او مهلت گرفته ایم، شما بروید.
بعد از لحظه ای چشمهایم را باز کردم و دیدم که پارچه ای روی من انداخته اند زیرا فکر می کردند که من مرده ام. مرحوم آیت الله اراکی می فرمودند: حدس قوی من این است که تاسیس حوزه ی علمیه قم همان ذخیره ای بود که فرصتش را از امام حسین (ع) گرفت. اینها رویاهای صادقه است. چون عالم خواب، عالم پر رمزی است، خیلی نمی توان روی آن حساب باز کرد.
امام صادق (ع) می فرماید: خواب صادق و کاذب در هم است. خیلی روی خواب حساب باز نکنید. بخاطر همین می گویند که خواب حجیت نیست. خیلی به خواب اعتماد نکنید. اگر در خواب دیدید که می گویند: فلان نماز را با فلان کیفیت بخوانید یا چهل بار فلان سوره را در نمازتان بخوانید یا فلان ذکر را به فلان عدد بگویید، نباید روی اینها تکیه بشود. این دستورات عبادی باید از یک منبعی صادر بشود که کاملاً حجت باشد. وقتی شما می خواهید خدا را عبادت کنید نباید شکل عبادت را از خودتان در آورده باشید. ما باید خواب های مان را در کنار قرآن و سنت قرار بدهیم تا ببینیم که خواب ما صادق است یا خیر. البته به شرط اینکه قرآن و سنت را بشناسیم.
تعبیر کننده ی خواب علاوه بر اینکه باید رموز تعبیر خواب را بداند، باید کسی باشد که رموز دینی را هم بشناسد. و بتواند خواب را با کتاب و سنت تطبیق بدهد تا ببینید که این خواب صادق است یا کاذب. بخاطر همین تعداد کسانی که تعبیر کننده خواب هستند زیاد نیست.
ما در روایت داریم که خواب را برای هر کسی نقل نکنید. خواب را فقط پیش اهلش نقل کنید. وقتی حضرت یعقوب خواب یوسف را شنید به او گفت که خواب خودت را پیش برادرانت نگو. زیرا آنها نااهل هستند. اهل کسی است که بتواند خواب را تعبیر بکند یا مومن نجیبِ سِرّ نگهداری باشد که وقتی این خواب را نقل می کنیم سوء استفاده نکند. تعبیر خواب با رمالی و کتب تعبیر خواب میسر نیست. این طور نیست که مثلا هر کس خواب فلان چیز را ببیند تعبیرش فلان چیز است. کتاب های تعبیر خواب هم تعبیری بوده است که مثلاً ابن سیرین برای فردی تعبیر کرده است. این تعبیر بنا به شخصیت و موقعیت فرد بوده است. معبر باید شرایط شما، مزاج شما را حتی از نظر فیزیکی و شرایط روحی شما را هم بفهمد.
@ya_mahdi_312_1
