در تعجب بودم این همه سود، این همه خوشی، دیدن مناظر زیبا ، هم‌سفران باصفا، با این همه چرا وقتی از امام صادق (علیه السلام) برای این سفر استخاره گرفتم جواب ایشان منفی بود. به هر حال به ما که خوش گذشت. سود بسیاری هم نصیبمان شد، تا حالا در هیچ سفری این همه سود به دست نیاورده بودم. به مدینه که رسیدم، به منزل امام رفتم و گفتم: ای فرزند پیامبر با این که شما فرمودید جواب استخاره بد است، اما در این سفر خیلی به ما خوش گذشت و سود فراوانی نیز به دست آوردیم.

امام صادق (علیه السلام) لبخندی زد و فرمود:‌
به یاد داری در یکی استراحتگاه ها، از شدت خستگی خوابت برد، وقتی بیداری شدی دیدی آفتاب طلوع کرده و نماز صبحت قضا شده است.
با این صحبت جا خوردم و گفتم، ‌بله کاملاً درست است، گویی شما همراه ما بوده اید.
سپس امام (علیه السلام) فرمود: اگر آنچه خداوند به تو داده است را در راه او صدقه‌دهی، جبران آن دو رکعت نماز قضای تو نمی‌شود.

 کتاب پر پرواز ؛ ص 14 به نقل از جهاد با نفس، ج2، ص7