چند روزی که از به دنیا آمدن حضرت عباس علیه السلام گذشته بود، زینب کبری علیها السلام در حالیکه قنداقه ابالفضل العباس را در آغوش داشت، خدمت امیرالمومنین آمد و عرض کرد:
از آن وقتی که این نوزاد به دنیا آمده، قلب خود را وابسته و متعلق او می‌بینم.
امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود:
چون او کفیل (حافظ و نگهبان) توست.
زینب کبری علیهاالسلام عرض کرد:
کفیل من!؟
مولا فرمود:
آری، اما تو از او جدا می‌شوی و او از تو نیز مفارقت میکند.
عقیله بنی هاشم عرضه داشت:
آیا او مرا رها میکند یا من از او جدا می‌شوم؟
مولا علی علیه السلام فرمودند:
بلکه تو از او جدا می شوی اما نه در آن حال که او زنده باشد؛ بلکه در آن هنگام که برادرت اباالفضل روی زمین گرم و سوزان با دستهای جدا از بدن و فرق دو تا از ضرب عمود آهنین، افتاده باشد.
در این لحظه زینب کبری سلام الله علیها با صدای بلند فریاد زد: «واعباساه»
مولدالعباس بن علی ص5١
چهره درخشان عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری علیها السلام ص44
#میلاد_حضرت_عباس
#ماه_شعبان
@sh_hosein
