​درست در همین روز، چند دهه پیش، اولین شناسنامه در ایران صادر شد. سندی که نه‌تنها هویت، بلکه داستانی از گذشته و پیوندهایی عمیق با آینده‌مان را به همراه دارد.

ثبت‌احوال، فقط جایی برای نوشتن تاریخ‌ها و مشخصات نیست؛ بلکه بخشی از زندگی همه ماست. از لحظه‌ای که اسم‌مان را می‌نویسند تا زمانی که همین اسم هویت‌مان می‌شود و در همه‌جا همراه ماست.

امروز، روزی است که به‌یاد بیاوریم هر شناسنامه، داستانی دارد؛ قصه‌ای از زندگی‌ها، لحظه‌های شیرین، و گاهی تلخ.

آخرین باری که شناسنامه‌تان را ورق زدید، چه چیزی به‌یادتان آمد؟ شاید امروز بهترین فرصت باشد تا چند دقیقه‌ای به آن نگاه کنید، اسم‌تان را بخوانید، و لبخندی به قصه زندگی‌تان بزنید.

این کاغذ کوچک، پل ارتباطی ما با گذشته و آینده است؛ چیزی که به اسم‌مان معنا داده و ما را به همه آنچه هستیم گره زده است. قدر این صفحات ساده را بدانیم، چون هویت‌مان در دل همین کلمات جاودان شده است.

روز ثبت احوال، یادآور لحظه‌هایی که هویت‌مان را ساختند، مبارک.

بادصبا
اولین تقویم رسمی آنلاین کشور