| العلماء باقون .... |
#رحلت_حضرت_آیت_الله_صافی_گلپایگانی_تسلیت_باد.
نه او را دیده‌ایم و نه پای کرسی درسش نشسته‌ایم اما از زمانی که خبر حزن انگیز معراج نورانی‌اش را شنیده‌ایم گویا، پاره تن خود را از دست داده و قلبمان در هجرانش احساس سنگینی و دلتنگی می‌کند.
براستی چرا؟
زیرا:
هرگاه انسانی یک عمر در محضر خدا بود پس از رحلتش، خداوند یاد و نام او را در قلوب و دلهای مومنین و مسلمانان جهان حاضر و ظاهر می‌کند آنگونه که، گویی یکی از عزیزترین اهل بیت خود را از دست داده‌ای!
خوشا به سعادت چنین بندگانی که هیچ پست و مقامی حتی مرجعیت! نتوانست او را از صراط حق دور سازد و در حالی که قریب یک قرن، گمنام و بیصدا مشغول خدمت به اسلام و ترویج علوم و فقه شیعی بود اما خود را، مرید امام و رهبری می‌داند و با آن وجاهت علمی و معنوی سنگین، به فرمان امام راحل در شورای نگهبان به خدمت مشغول می‌شود و یا در مجلس خبرگان رهبری انجام وظیفه می‌کند!
آنچه در زندگی سراسر خیر و برکت این فقیه مجاهد بیشتر به چشم می‌آید، مرجعیت او نیست که چه بسا افراد فرصت طلب که از این لباس و کِسوَت برای امروز و فردای خود، هزاران نقشه و نیرنگ در سر دارند بلکه، آنچه این عالِم دینی و شاگرد علامه امینی را محبوب و مجذوب دلها نموده، عبودیت و تسلیم بودن او در برابر امر ولایت است که نه تنها خود را مطرح نمی‌کند بلکه، با تمام وجود برای صیانت از ارزش‌های انقلاب اسلامی تلاش می‌کند و مصداق بارز یکی بودن دین و سیاست است.
آری چنین عالمانی هستند که پس از هجرت جانسوزشان، خللی در اسلام پدید می‌آید که پر شدنی نیست!
اما
گرچه جسم خاکی او در میان ما نیست ولی یاد و نامش تا ابد چون خورشیدی جهان افروز بر آسمان دلها و قلبها می‌درخشد و راه هدایت را از گمراهی و ضلالت نشان می‌دهد و بی‌جهت نیست که فرموده‌اند:
قال مولانا علی علیه السلام:
«العلماء باقون ما بقی اللیل و النّهار».
علما باقی و زنده هستند تا
شب و روز باقی است.
فرم در حال بارگذاری ...
