#تولیدی
#به_قلم_خودم
#سبک_زندگی_فاطمی
امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
شب تا صبح، خواب به چشمانم نیامد و مرتبا نجوای مادر را که در حال قیام و قنوت بود، گوش می‌دادم تا بلکه شاهد دعای مادر، برای اهل خانه و فرزندان باشم اما دردانه رسول الله، معرفتش بالاتر از آن بود که به خود بیندیشد و مرتبا برای مردم دعا می‌کرد و نهایتا و پس از مناجاتی طولانی، دعای مختصری برای اهل بیت خود نمود.
پس از نماز پرسیدم: مادر جان چرا اول برای مردم و در انتها، ما را دعا کردی؟
فرمود:
اول همسایه بعد اهل خانه! (مضمون)
عده‌ای چنین برداشت کرده‌اند که، فقط در دعا نمودن است که باید دیگران را بر خود مقدم داشت و یا بعضی گمان می‌کنند منظور از همسایه، همان چاردیواری ظاهری است اما:
معرفت و کرامت بانویی که سیده زنان دنیا و آخرت است بسی والاتر و ژرف‌تر از این است که افکار و همتش، کوتاه و منحصر به این محدوده باشد بلکه:
ألْجار ثُمَّ الدّار
یعنی:
ای مسلمان!
در همه امور زندگی به یاد دیگران باش! خواه در مسائل اقتصادی باشد و همنوع تو در مضیقه مادی، و خواه در امور دینی و اعتقادی و تربیتی باشد، مثل مسلمانی که پدر یا مادر خود را از دست داده و تو او را می‌شناسی و می‌توانی سرپرستی علمی و فرهنگی او را به عهده گرفته و او را نماز خوان و متعهد بار آوری!
و
بدان! که همسایه فقط منحصر به چاردیواری اطراف خانه‌ات نیست بلکه:
هم محله‌ای تو، همشهریان و هموطنانت همه به نوعی همسایه تواند و هر دو در قبال یکدیگر مسئولیت دارید. چنانکه یکی برای حفظ امنیت تلاش میکند و آن یکی مایحتاج تو را به دستت می‌رساند و دیگری برای علم اندوزی تو تلاش میکند.
و
مهمتر آنکه، مردم سرزمین‌های دیگر که با تو هم عقیده و یا همفکرند نیز با تو همسایه‌اند مگر نه اینکه:
مثل:
فلسطین و غزه و سوریه و لبنان و یمن و … خود را به مخاطره انداخته‌اند تا دشمن سراغ تو نیاید؟
آیا!
شرط همسایگی و مروت آن نیست که به دادشان برسیم و به یادشان باشیم یا اینکه بر خلاف این رویه بشر دوستانه، فریاد اعتراض برآوریم که:
حق و حقوق ما را به بیگانه دادند؟ ما خود نیازمند‌تریم!
الحق
که بی‌انصافی بزرگی است که جان و مال خود را فدا کنند و جگر گوشه‌هایشان پرپر شوند و آدمی، بی‌تفاوت از این قضیه عبور کند و بگوید: چه ربطی به ما دارد؟
آیا این سبک زندگی فاطمی است؟ آیا دفاع او در مقابل دشمنان فقط، برای آرامش خانواده‌اش بود یا به نفع همه مسلمانان؟
پس:
بیاییم خود را به زینت این آداب و وظایف یک مسلمان راستین بیاراییم و بیش از پیش به فکر نجات مظلومان از شر ظالمان در سراسر عالَم، در حد توان و امکانات خود باشیم ولو در حد یک دعا باشد.
پ.ن.
دقت شود رعایت حقوق همسایه در محدوده شرعی و احکام، قوانین خاص خود را دارد و این تعبیر که در متن فوق از همسایگی شد نیز، شرایط ویژه خودش را دارد که نباید با یکدیگر اشتباه شود.
