یک راننده موتور سه چرخ ریکشا در خصوص بیتوجهی مسلمانان به غزه پشت وسیلهاش نوشته: بوق نزنید؛ بیش از 50 کشور اسلامی در خواب هستند!
@PalestineNewsOnlin
22 شهریور، سالگرد رحلت ملکوتی شیخ رجبعلی خیاط، نکوگویان ( فاتحه و صلوات)
22 / 6/ 134٠
مردی که گفت:
✅ من بعد از مرگم شناخته می شوم.
✅ با گیاهان صحبت می کنم و آنها خواصشان را برایم می گویند.
✅ هر کاری می کنی فقط برای (( خدا )) انجام بده.
✅ اگر کشاورزی هر بیل که میزنی برای (( خدا )) بزن، اگر معلمی هر درسی می دهی فقط برای (( خدا )) درس بده، اگر…!
✅ به تو پول می دهند؛ ولی تو برای (( خدا )) کار کن، نه پول
✅ چائی که میخوری برای (( خدا )) بخور… تا در وجودت تبدیل به نور شود. برای (( خودت )) نخور که تبدیل به همان می شود که خواستی.
✅ سِرّ خلقت، نیکی به خلق است.
✅ به هر چه (( توجه)) کنی، صورت برزخیت همانند آن می شود.
✅ مردانی را در تاکسی دیدم که با سوار شدن خانمی، قیافه شان تبدیل به زن شد.
✅ هر لحظه! که به یاد خدا نباشی، ضرر کرده ای.
✅ برای (( خدا )) با همه (( متواضع )) باش، نه برای دنیا!
✅ عبادت به اندازه ای که شخص به خدا (( محبت )) می ورزد، ارزش دارد.
✅ شیطان را دیدم که بر محلی که نمازگزار میخاراند، بوسه میزند!
✅ مدتی اینگونه زندگی کن تا خدا تو را بردارد؛ آنوقت است که انسان لذت می برد!
✅ قدر چیزی را بدان که مردگان آرزوی یک لحظه آن را دارند: عمر!
عطر قهوه بوی استحاله
در سایهی روشنِ شهر، جایی که نام «کافه» دیگر تنها به قهوه و گفتگو محدود نمیشود، رستورانی در نقطهای از تهران به دلیل سرو مشروبات الکلی و نقض آشکار قوانین صنفی، مهر پلمب بر درِ خود دید. اما آیا این پایان ماجراست یا آغاز نمایشی دیگر؟ آنچه رخ داد، پردهای از نمایش تکراریست؛ جایی که تخلف، سرمایهای تبلیغاتی تلقی میشود. صاحبان این مراکز، گویی از پلمب شدن نه تنها نمیهراسند، بلکه آن را فرصتی برای دیده شدن میدانند، تبلیغاتی رایگان، در ازای جریمهای سبک.
اینجاست که ضعف قانون، چون ترک بر دیوار فرهنگ، خود را نشان میدهد. وقتی مجازات بازدارنده نباشد، پلمب شدن بدل میشود به بخشی از برندینگ؛ مهر تأییدی بر جسارت و تمرد.
اما آنچه نگرانکنندهتر است، پروژهایست پنهان در پسِ ظاهر مدرن این پاتوقها؛ پروژهای که میکوشد مشروبخواری، بیحیایی و سبک زندگی غربزده را در دل شهرهای ایران عادیسازی کند. این مکانها، در ظاهر کافیشاپاند، اما در باطن، کارگاه استحالهی ارزشهای دینی و تخریب امنیت فرهنگیاند.
تا زمانی که قانون، تنها به چند روز تعطیلی و جریمهای بیاثر بسنده کند، این مراکز یکی پس از دیگری بازمیگردند و خوراک روانی و تبلیغاتی برای جریان ضدفرهنگ فراهم میکنند.
اگر اینها به نام کافه، عملاً به سنگرهای جنگ نرم علیه فرهنگ اسلامی بدل شدهاند، پس باید هزینهی این نبرد آنچنان سنگین باشد که نه تنها تکرار آن ناممکن شود، بلکه جسارت اندیشیدن به آن نیز فروبخوابد.
#به_قلمـمریمـ قپانوری
از شبکه کوثرنت
به زندگیات برس!
بیخیالِ کی چی گفتها و کی چهکار کردها و کی کدام قله را فتحکردها…
بیخیالِ غصهها، رنجها و اندوهها،
بیخیالِ مشکلاتی که هرچه بیشتر به آنها بپردازی، پررنگتر میشوند.
به زندگیات بپرداز و به آدمهای خوبِ جهانت و به کارهای کوچک و ارزشمندی که از عهدهشان بر میایی. غصه چرا؟ مقایسه چرا؟ حس بیکفایتی چرا؟ اگر رئیس یا مدیر خوبی نیستی، کارمند نمونهای باش، اگر کارمند خوبی نیستی، در شغل آزاد خودت خوب باش و اگر تمام اینها نیستی، مادر یا پدر خوبی باش که جهان درست از همین نقطهای که تو ایستادهای آغاز میشود.
قیاس، خطای محض است. هرکسی ماجرای خودش را دارد و در ماجرای خودش رنج و رسالت و آسیب خودش را.
به زندگیات برس و آرام باش و فراموش نکن که اگر سقف کوچکتری داری، زحمت و آسیب کمتری خواهیداشت و اگر سقفی وسیعتر، مسئولیت و آسیبی بیشتر و عدالت دنیا درست در همینجاست.
امام على علیه السلام:
مَن حَذّرَکَ کَمَن بَشّرَکَ
کسى که به تو هشدار مى دهد همانند کسى است که به تو مژده مى دهد
حکمت 59 نهج البلاغه
