#تولیدی
#به_قلم_خودم

چرا عاشورا تکرار می‌شود؟

ما حادثه عظیم عاشورا، را تکرار می‌کنیم تا عاشورای دیگری تکرار نشود!
یعنی:
حماسه تاریخ‌ساز کربلا بیانگر این واقعیت است که هرگاه تمام جبهه کفر و شرک با هم یکدست شده و در مقابل امام مسلمین مکر و حیله و نیرنگ می‌کنند، چاره‌ای جز دفاع نیست.

به عبارتی دین اسلام حتی برای آخرین حربه دشمن هم، برنامه دارد و برای مومن بن‌بستی وجود ندارد اما:

عاشورا این درس را هم به ما می‌دهد که نباید اجازه داد کار امتِ رسول خدا به خط قرمز ها برسد بلکه لازمه دین و مسلمانی در وحله اول، بصیرت و تبیین است نه جنگ.

اگر خواص در زمان امامت سیدالشهدا، قدرت تشخیص و تصمیم بجا و صحیح و به موقع را داشتند هرگز، قیام کربلا اتفاق نمی‌افتاد و سرِ فرزند امیر مومنان بالای نِی نمی‌رفت.
لابد می‌پرسید مگر نه اینکه امام شهید شد تا به واسطه شفاعتش، گناه امت را ببخشند؟
قطعا این طرز فکر اشتباه است مگر، امام حیّ و زنده نمی‌تواند شفیع باشد و مردم به او پناه بَرند و از او طلب راهنمایی و یافتن راه حق‌ و حقیقت کنند؟

ای کاش و هزاران کاش! در روز عاشورا دشمن به خود اجازه حُرمت‌شکنی نمی‌داد و به امانت رسول خدا خیانت نمی‌کرد!
ای کاش بنی‌امیه بی‌جنبه و بی‌هویت، هرگز بر تخت خلافت تکیه نمی‌زد و از سادگی و غفلت و جهالت مردم سوء استفاده نمی‌کرد!
البته:
شاید هم اینطور بگوییم بهتر باشد که ای کاش، باب مکر و توطئه از دالان سقیفه باز نمی‌شد تا در روز عاشورا، دشمن جرأت چنین جنایت و جسارتی را به آل‌الله به خود بدهد.

پیام تکرار عاشورا به همه ملتها این است که:
از همان قدم اول، پای دشمن را خُرد کنید و اجازه ندهید گام بعدی را بردارد.
کسی نگوید پس مصلحت جامعه مسلمین چه می‌شود؟

آیا می‌دانید چه زمانی امام جامعه مجبور می‌شود به مصلحت گرایی روی آوَرَد؟ دقیقا زمانی که خواص خائن و عوام جاهل، پشت امام خود را خالی می‌کنند و در قاب سیاه نفاق، رویشان به ولیّ خداست و شمشیرشان بر علیه او.
لذا
عاشورا به عنوان بزرگترین حماسه تاریخی اسلام، تنها برای اشک و آه نیست بلکه بالاتر از آن برای عبرت و اندیشیدن است که:

آهای مردم دنیا! بدانید:
اگر دلتان را به وعده‌های پوچ دشمنان خوش کردید و نسبت به رهبر و مولای خود غفلت ورزیدید به ناچار، باید به شهید شدن امام مسلمین به دست فاسدترین عُمّال ظلم و فساد تَن دهید، و برای آنان که تحت هر عنوانی، صدای کاروان سالار را نشنیده گرفتند راهی جز ذلت و خسران ابدی نیست.
البته
این سخن چیزی از اهمیت عاشورا و ارزش اشک بر سیدالشهدا و قبولی شفاعت و قداست زیارت او، کم نمی‌کند چرا که اگر امام، حاضر به انتخاب این دفاع شجاعانه از دین نمی‌شد به تعبیری:
نه از دین اسلام اثری می‌ماند و نه از خاندان عترت نامی!

پس برای عاشورا نباید فقط گریست بلکه در پناه هر قطره اشکی، باید به نَفْس دنیا طلب متذکر شد که:

رمز مسلمانی اطاعت از خدا و رسول و اولی‌الامر است و لا غیر!
بدانید! امروز همان روزی است که امام، مسلم را فرستاد و او را کشتند و امروز! روز تصمیم وتشخیص حق از باطل است. باید:
تکلیف خود را تعیین کنیم حسینی هستیم یا یزیدی و حد وسطی وجود ندارد.
خدایا
به حق خون به ناحق ریخته مظلومِ مقتدر و شهید کربلا و اصحاب و یارانش، تو را قسم می‌دهیم که غبار نفاق و تردید نسبت به امر ولایت و پذیرش حقانیت او را، از دلها پاک گردان که به فرموده قرآن کریم:

لا یَمَسُّهُ إلّا‌الْمُطَهَّرون