| شاید فردایی نباشد! | ... | |
|
یک درخت سیب بود و یک پسر بچه ی کوچک.. این پسر بچه همیشه با درخت بازی میکرد از تنه درخت بالا می رفت از سیب هایش می خورد . و در سایه اش می خوابید زمان گذشت پسر بچه بزرگ تر شد و دیگر توجهی به درخت نداشت درخت گفت: بیا با من بازی کن پسر گفت: من دیگر علاقه ای به بازی ندارم وسایلی برای زندگی احتیاج دارم که باید بخرم ولی پول ندارم
درخت گفت: میتوانی سیب هایم را بفروشی و پولی بدست بیاوری پسر سیب ها را چید . فروخت و نیازهایش را برطرف کرد و درخت هر چه صبر کرد خبری از پسر نشد. مدتها بعد پسر که مرد جوانی شده بود با اضطراب به سراغ درخت امد
درخت پرسید: چرا غمگینی؟ بیا و در سایه ام بنشین
پسر گفت: خانه ای نیاز دارم که سر پناهم باشد درخت گفت: برای ساخت خانه از شاخه هایم استفاده کن. پسر با خوشحالی تمام شاخه های درخت را برید. و با انها خانه ای برای خودش ساخت. دوباره پسر برنگشت و درخت تنها ماند.
پس از مدتی برگشت و گفت: برای رفتن به سفر نیاز به یک قایق دارم درخت گفت: می توانی از تنه ام قایق زیبایی بسازی. پسر تنه را برید و قایق ساخت و رفت.. پس از سالیان دراز برگشت . پیر و غمگین و خسته. درخت گفت: من دیگر نه سیب دارم نه شاخه نه تنه برای پناه دادن به تو حتی سایه هم ندارم و فقط کنده ام مانده است. پسر گفت از زندگی خسته ام و فقط می خواهم با تو باشم. و سال ها در کنار کنده ی درخت به سر برد. اغلب ما شبیه آن پسر هستیم، و با والدین خود چنین رفتاری داریم !
تا کوچک هستیم دوست داریم با انها بازی کنیم بعد تنهایشان می گذاریم و زمانی به سویشان بر میگردیم که نیازمند هستیم یا گرفتار. پدر و مادر همه چیزشان را میدهند تا شادمان کنند. از وجودشان مایه میگذارند تا مشکلات‌مان را حل کنند.
و تنها انتظارشان این است که تنهایشان نگذاریم. به والدین خود عشق بورزید. فراموششان نکنید. امروز و هر روز به پدر و مادر خود ابراز احساسات کنید. شاید فردا نه پدری باشد نه مادری و نه احساسی.. 🦋 @Dastan
[سه شنبه 1402-10-19] [ 11:02:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|
||
|
نخلستان
نخلستان ، نماد ایستادگی و مقاومت |
 |
|