🟢 این‌همه فحش‌ها که به روزگار مى‌دهیم باید به خودمان بدهیم.

🔹 مردهاى ما از زنها و زنها از مردها و پدر و مادر از فرزند، کارفرما از کارگر و کارگر از کارفرما و حاکم از رعیت و رعیت از حاکم و تاجر از تاجر و عالم از جاهل و جاهل از عالم شکایت داریم و همه مى‌گوییم زمانه خراب شده. هیچ فکر نمى‌کنیم زمانه خراب نشده ما خراب شده‌ایم، ما آتشهاى فساد و فتنه را دامن مى‌زنیم و بالاخره خودمان هم مى‌سوزیم. یک عاملى از خارج نیامده، از آسمان خدا نفرستاده و از زمین هم بیرون نیاورده است.

🔸 آرى، همه اینها از وجود خود ما بروز و ظهور نموده. همان طورى که خودمان آنها را آورده‌ایم، باید خودمان بیرون کنیم.
این همه غیظ و غضب‌ها و فحشها که به روزگار مى‌دهیم باید به خودمان بدهیم.
ببرى مال مسلمان و چو مالت ببرند
بانگ و فریاد برآرى که مسلمانى نیست. 

📗 یادداشت‌های استاد مطهری، ج4، ص54