#تولیدی
#به_قلم_خودم
#من_رای_میدهم

سخنان حضرت آقا مثل یک مرورگر، قاب ذهنم را دور می‌زند:
مبادا مثل توابین شوید! شهید هم شدند ولی چه فایده؟ دیر آمدند. ای کاش همان روزی که امام فریاد هل من ناصر داد به دادش رسیده بودند.
گاهی دیر آمدن‌ها، قضا ندارد و سرنوشت تاریخ را هزاران قدم به عقب می‌راند و جامعه را از حق بر حقش‌ محروم می‌سازد.
اما
چاره کار چیست؟
سردار شهید وصیتی مهم برایمان به یادگار گذاشت که خلاصه چهل سال مجاهدتش بود یعنی:
اگر طالب عاقبت بخیری مثل شهدا هستید شرط بلافصل آن اطاعت از ولی فقیه است و تنها نگذاشتن رهبری که یک تنه در برابر دنیای کفر و فساد و فتنه، ایستاده و مقاومت می‌کند.
باید سر وقت برسیم و نیاز در لحظه را خوب درک کنیم و تفسیر این تعبیر یعنی، نه تنها حضور در انتخابات بلکه گزینش اصلح!
شاید
عده‌ای غافل یا جاهل بگویند:
اگر همراهی ننمودیم که اعدام‌مان نمی‌کنند ، آزادی است! شد شد، نشد نشد، اصلا به ما چه!؟ حالا چه این آدم برود مجلس خبرگان و شورای اسلامی چه آن یکی، چه نفعی برای دنیا و آخرت ما دارد؟
اما
در جواب اینان باید گفت:
هم وطن گرامی! شما آزادی را که از آن دَم می‌زنید در سایه کدام امنیت و استقلال به دست آورده‌اید؟ چرا امثال شماها در خارج از این مرز و بوم به جرم آزادی طلبی، گلویشان زیر چکمه‌های به تعبیری دولت زنان‌ شان خرد می‌شود و حتی اختیار حفظ امنیت جسم و جان خود را ندارند تا چه رسد به اینکه مستقل هم باشند و آزادانه انتخاب کنند؟
در دنیای توحش امروز که شاید زمان زیادی نباشد که زنان حق رأی و یا حتی رانندگی دارند، حرف اول را ظلم و زور و فریب و تهدید می‌زند نه اختیار و احترام و ادب!
پس
مخاطبی که دچار تردید در انتخابت‌ هستی! تو در حضور و همراهی آزادی! اما باید پای برگه بی‌مسئولیتی‌ و عدم تعهدت را امضا کنی که:
حق مطالبه نداری!چرا؟ چون فردی که سرنوشت وطنش برایش ارزش و اهمیتی ندارد باید به هر سیاه نامه تلخی تن بدهد و نوکری اجانب بکند. درست مثل آنهایی که روز عاشورا به میدان نیامدند و اسیر ظلم حجاج شدند!‌
اما
دلمان نمی‌آید تنهایت بگذاریم و راهنمایت‌ نشویم و روز شوم به دام دشمن و فتنه افتادنت را، متذکر نشویم که این عاقبت تلخ فقط تنبیه دنیایی تو در مقابل خون هزاران شهید است که تو در کمال امنیت، روزهایت را با آرامش سپری می‌کنی!
و اما:
امان از صبح ظهور که باید حساب لبیک نگفتن به ندای مولایت را پس بدهی و حسرت آخرت هم به جای خودش بماند!
پس
هم وطن حتی اگر ذره‌ای غیرت در وجود خود می‌بینی! پا بر هوای نَفس بنه و با کاروان عشق و عزتمندی‌ همگام شو که هر که از این ایل و تبار حسینی! عقب ماند دنیا و آخرتش تباه شد.
هموطن!
گمان نکنی‌ که رای دادن امت شهید داده، نیاز به التماس و تمنا از تو و امثال تو دارد نه! فکر کنم زمان زیادی از عظمت آفرینی مردم انقلابی و عاشق رهبری در طلوع فجر انقلاب اسلامی نگذشته! پس این تشویق به حضور به منزله امر به خوبیها و تعیین حد مرز عقیدتی با دشمن بیگانه و خائنین داخلی است که اگر گوش جان بسپاری! شرمنده شهدا و انقلاب و رهبری و امت همیشه در صحنه نخواهی شد.