#تولیدی

#به_قلم_خودم

#بایدها_و_نبایدهای_طلبگی

أَلَّذیٖ خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیٰوةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلا
خداوند مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک از شما بهتر عمل می‌کند.

قرآن کریم نفرموده کی بیشتر عمل می‌کند بلکه، عمل صادقانه و خالصانه، مورد نظر و توجه و قبولیِ خداوند متعال است.

هدف از طرح این بحث چیست؟

دنیا محل آزمایش و امتحان شدن است، و پیروزی یا باختن در این آزمون الهی، نتیجه رفتار و کردار روزانه خودمان است.

همین تبادلات و معاشرت‌هایی که در زندگی خود با دوست و همکار و خانواده و اجتماع داریم، پرونده اعمال ما را تشکیل می‌دهد که باید جوابگوی یکایک برخوردها و علایق و عقاید خود باشیم.

و:
حوزه علمیه هم یکی از مرحله‌های حیات دنیوی ماست که عملکرد ما به عنوان یک طلبه، پرونده آخرتی ما را رقم می‌زند که جزء اصحاب یمین باشیم یا….

پس:
حوزه! یک قرارگاه تربیتی و جایگاه رشد و آموزش رفتار دینی است که باید با خودسازی و بهره‌گیری از جوانب معنوی آن از نظر مذهبی و علمی و رفتاری، بار خود را بسته و در جهت زکوة العلم نشره مشغول خدمت‌رسانی به بندگان خدا شویم بلکه از این گذرگاه علم و عمل صالح، خود نیز به زاد و توشه‌ای برسیم.

اما:
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور

یعنی!
اینجا هر چند که سرای معرفت و عرفان و عشق به خالق هستی است و شعارش توحید عملی و تهذیب نفس و آموختن برای خدا و آموزش در راه رضای اوست اما:

در این دنیا، هر جا گل هست خار هم هست، در این عالَم، نیش و نوش با هم است و خوشی و سعادت مطلق از آنِ جهان آخرت است که محل اطمینان و آرامش و امنیت و سعادت مطلق بدون تزاحم اسباب دنیایی است.

پس: همانگونه که در زیارات ائمه اطهار (سلام‌الله‌علیهم) می‌خوانیم که:

وَ بَذَلْتُم اَنْفُسَکُم فیٖ مَرْضاٰتِه
و در راه رضای او (خداوند) از جان گذشتید

وَ صَبَرْتُم عَلیٰ ماٰ اَصابَکُم فیٖ جَنْبِه
و بر هر مصائبی که از امت به شما رسید، برای خدا صبر کردید.
(فرازی از زیارت جامعه کبیره)

عزیزان طلبه:
قرار نیست ما در سنگر علم آموزی و خدمت مجاهدانه به دین اسلام، هیچ رنج و ناراحتی نبینیم بلکه این، صبر در برابر ناملایمات است که ما را به مقام سالکان و صالحان می‌رساند نه صرفا محفوظات ظاهری، کما اینکه بزرگان دین اینگونه بودند، امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) می‌فرمودند:
اینقدری که مردم اخلاق ما را می‌بینند و به تعبیری با رفتارمان می‌توانیم جامعه را هدایت کنیم، مردم سر از فلسفه و… در نمی‌آورند!

لذا:
هدف اصلی حوزه‌های علمیه آدم سازی است و تربیت دینی و تهذیب اخلاق و حسن خُلق با مردم و خدمت به محرومان و مظلومان برای رضایت خداوند!

به نظر شما:
آیا معاندان و تفرقه‌افکنان و فتنه‌گران، در برابر این جریان عظیم ظلم‌‌ستیزی و عدالت‌طلبی، ساکت می‌نشینند و اجازه می‌دهند که این جرعه گوارای کوثر تشیع، به دلخوشی و آرامش بر چشمه جان و قلب مومنین جاری شود یا آنکه هر دَم، سنگ و خاری بر آن میریزند و زندگی را به کام صالحان و وارثان زمین، تلخ خواهند کرد؟ و اگر اینگونه نبود، صبر و اجر را در مقابل چه تلاش و مجاهدتی به عنوان پاداش به خالصان و عاملان، هدیه می‌دادند؟

برویم زندگی بزرگان دین و حوزه و اخلاق و رفتار آنها را مطالعه کنیم تا بدانیم کجای کار ما اِشکال دارد که طلبه یا استاد را خدای ناخواسته دلزده می‌کند؟ آیا دلیلی جز عمل نکردن به رفتار دینی و اسلامی است؟ پس به خود بیاییم و در عین مطرح نمودن نظرات و بیان نقد و انتقادها، صبر و گذشت و سعه‌صدر را سرلوحه کار خویش قرار دهیم همچون شهدا که نه با حرف بلکه با خون دل خوردن و در خون غلطیدن، مُبَلِّغ اسلام ناب شدند و حافظ آبروی نظام و انقلاب اسلامی حتی، در لحظه‌های بحرانی اسارت در دست شقی‌ترین دشمنان….

باور کنید اگر با خدا معامله کنیم قطعا جواب اخلاص و ایثار خود را از دستان یداللهی حضرت بقیة‌الله (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) خواهیم گرفت و این است مرام #سرباز #امام #زمان بودن و شاگرد #مکتب #سلیمانی بودن!

همان سلیمانی و سلیمانی‌هایی که با خدمت بی‌ریا و خالصانه، شهد شیرین شهادت را نوش کردند و همه تلخیهای راه را با یک سلام به سید و سالار شهیدان، از جان خسته خویش زدودند.
من الله توفیق

پ.ن.
این متن به معنای طرد آزاد اندیشی و انتقاد پذیر بودن و دفاع از حق و مبارزه با بی‌عدالتی و بداخلاقی‌های اجتماعی نیست.

#تولیدی

#به_قلم_خودم

#پشت_صحنه_ژست_های_خیابانی

شهاب آخرین بسته خرید را به زیبا داد و پرسید:
حالا این همه! خرید را کجا جای می‌دهی؟

زیبا با تندی گفت:
وا…! تو به چند تا آناناس و نارگیل و گوشت و ماهی و پسته و شکلات و دو سه نوع نوشیدنی می‌گویی خرید؟! کاش یک بار می‌آمدی اینستا و استوری های متنوع‌شان را می‌دیدی! محشره شهاب جان، محشر….

شهاب با بی‌حوصلگی روی مبل نشست و به همسرش گفت:
تو رو خدا یک لیوان آب برای من بیاور! گلویم خشک شده، آخه چند ساعت معطل خریدهای جنابعالی شدیم!

زیبا در حالی که تند تند خریدهایش را داخل یخچال می‌گذاشت، با صدای بلند جواب داد:
چرا یک لیوان آب؟ الآن دو فنجان قهوه می‌آورم که خستگی از تن‌مان بیرون رَوَد.

شهاب متعجب و خوشحال، دست به سمت فنجان قهوه بُرد که ناگهان، زیبا گوشی به دست داد زد:
صبر کن! عکس! عکس نگرفتم!!
شهاب با تعجب گفت، آخه قهوه خوردن هم عکاسی دارد؟ و زیبا خانم با حالتی نسبتا جدی گفت:
وا…وقتی می‌گویم تو از امروزی‌ها! جا ماندی، باز هم بگو نه! باور کن، قهوه که جای خود دارد، بچه‌ها!!! حتی از آب خوردن‌شان هم فیلم می‌گیرند.

شهاب در حالی که دلش گرفته بود و حوصله سر و کله زدن با زیبا هم نداشت از همسرش فقط یک سوال پرسید که، راستی شام چی داریم؟

زیبا شگفت‌زده از آشپزخانه بیرون آمد و رو به همسرش گفت:
چشمم روشن!
ما کِیْ در خانه شام می‌خوردیم که این دومین بار باشد؟

شهاب در حالی که سعی می‌نمود جلوی عصبانیت خود را بگیرد، به طرف آشپزخانه رفت و پرسید:
زیبا جان! اینا چی هست روی میز و کابینت….
زیبا گفت:چه سوالها! خب معلومه، این هواپز، این یکی پلوپز…سرخ‌کن رژیمی…ماکروفر برقی…توستر…فر برقی…ساندویچ‌ساز…چای‌ساز…غذاساز البته این از نوع سی کاره‌اش هست و مدل همه وسیله‌ها هم مارک و ایتالیایی و آلمانی اصل……
شهاب گفت:
خب! ممکنه لطفا بفرمایید این همه وسایل را برای چه می‌خواهید؟

زیبا با غرور و تندی جواب داد:
همین است دیگر! وقتی می‌گویم از دنیا و آدمها! عقب هستی، باز انکار کن…اصلا تو اهمیت چیدمان یا همان دکوراسیون را در دنیای امروز می‌دانی؟ و بعد در حالی که مشغول فیلمبرداری از چیدمان یخچال اروپایی ‌الاصلش برای خودنمایی در استوری اینستا بود، ادامه داد….

شهاب که حسابی عصبانی و خسته شده بود رو به زیبا گفت:

آرزو داشتم در این چند سال یک چای تازه‌ دَم با هم نوش جان کنیم یا فقط برای یک بار هم که شده، بوی قرمه سبزی دستپخت خودت، فضای خانه را پُر کند….

خسته شدم از این زندگی نمایشی!
بچه که نخواستی و دائم یا با آن هاپوی وارداتی و مزخرف همدم و هم‌نشینی یا سَرت توی گوشی و چت با دوستان از خودت بدتر هست… بقیه روز هم که از عکاسی و فیلمبرداریِ این نمایشگاه خانگی وقتی اضافه نمی‌آوری….

واقعا لیاقت تو بیش از این هم نیست، حیف زندگی من که پای پز و تجمل گرایی تو تلف شد…ولی این بار واقعا اوضاع برایم غیر قابل تحمل است، دیگر پول ندارم که خرج غذای مکمل و دوا و درمان آن حیوان کثیف و نجس کنم…حالم از این زندگی بی‌روح و نشاط به هم می‌خورَد….

زیبا! این آخرین اخطار است، این خانه با تمام تجملات بیهوده‌اش در ازای مهریه‌ات…فردا صبح دادگاه!

شهاب از همان روز دیگر به خانه نیامد و پیگیر امور دادگاهی شد اما هر بار زیبا، خود را به بی‌خیالی می‌زد….

تا اینکه چندین ماه بعد از پشت آیفون مردی نامه به دست را دید که….

از دادگاه…به خانم زیبا…
به دلیل اطلاع قبلی و چند جلسه غیبت و نادیده گرفتن اخطار دادگاه…حکم طلاق…..

#تولیدی

#به_قلم_خودم

همه آمده بودند، جمعیت مثل امواج دریا، موج زنان پیش می‌رفت و پیکر مطهر حاج مراد یا همان #سرباز #گمنام #شهید #سلیمانی را، سوار بر دوش خود به ساحل نجات می‌برد.

هشت سال شبانه‌روز در واحد اطلاعات و عملیات مشغول مجاهدتی خطیر و حساس باشی و از این خط آتش نابرابر، سربلند و پرافتخار بیرون آیی! گمنام اما، با شهرت جانبازی و سرباز ولایت، هنوز عرق میدان جهادت خشک نشده به گروه تفحص بپیوندی و مشغول شاد کردن دلهای غمزده مادران و پدران منتظر شوی و از آن پس، راهی دیار دوست.

همانجا که حَرَم حریم اهل بیت است و داعیه دارش زینب کبریٰ.
به علمداران مدافع پیوستی و بارها و بارها رنج مبارزه و خستگی مجاهده را بر راحتی جان ترجیح دادی و در مرخصی‌هایت به سر‌و‌سامان دادن امور مسجد پرداختی!

سینه سپر کردی در مقابل همه طعنه‌ها و زخم‌زبان‌ها به مسجدی‌ها و روحانیت متعهد! و با عمل خالصانه و بی‌رنگ‌ و ریایت ثابت کردی که حزب‌اللهی واقعی چه بصیرتی دارد و چگونه اثرگذار است.

محله به عشق تو و به حرمت خدمت صادقانه‌ات، مسجد را مأمن آرامش و حل مشکلات خود یافتند و حتی کودکان و نوجوانانی را که در سایه حمایت معنوی خود و مایه گذاشتن از آبرویت، به تلاوت قرآن و گفتن اذان تشویق می‌کردی، در روز عروجت اشک حسرت می‌ریختند!

بقول آن عالم بزرگوار، کی گفته که در این دوران نمی‌شود خوب و خالص بود و نمی‌توان برای خدا کار کرد؟ کجایند آنهایی که آیه یأس در گوش ملت شهید داده می‌خوانند و از عبرتها، درسی نمی‌گیرند؟

ردای شهادت بر قامت استوار و خستگی ناپذیرت مبارک باد ای سرباز #مکتب #سلیمانی و ای شهید شاهد!

حاج مراد! ما دستمان خالی است و دست تمنا به دامان مطهر شهدایی چون تو زده‌ایم که حاضر نشدی در دوران زندگیت به اندازه ذره‌ای و قطره‌ای از بیت‌المال و منصب و شهرت و امکانات دنیایی، بهره ببری و چه خوب ثابت کردی که شهید اگر در پی دنیا بود، شهید نمی‌شد.

تو گمنام و بی‌توقع اما پرتلاش و امیدوار کننده بودی که هزاران دیده و دل را با معراج با شکوهت، غرق اندوه و ماتم نمودی *و جای خالی تو را چه چیزی التیام می‌بخشد جز ذکر:
السلام علی الحسین و علی علی‌ابن‌الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین*

پ.ن.

شهید حاج مراد رحمانیان
جانباز و مدافع حرم و ایثارگر هشت سال دفاع مقدس در مدت زمان کوتاهی پس از شهادت فرمانده شهیدش به سلیمانی‌ها پیوست.

#تولیدی

#به_قلم_خودم

#امام_خامنه‌ای_چگونه_رهبر_شد

کار آسانی نبود! گرگ صفت‌ها دندان طمع را تیز کرده بودند برای ریاستِ بعد از امام!

بعضی حتی در زمان حیات امام راحل هم، سعی در تخریب چهره #آقا #سید #علی داشتند ولی امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) که چشم و گوشش بقولی به نگاه امام عصر (علیه‌السلام) بود، بارها آشکارا و نهان از لیاقت وی برای رهبری آینده سخن می‌گفت هرچند که، خوشایند خیلی‌ها نبود.
اما:
الله أعلم حیث یجعل رسالته
و عزت و ذلت دست خداست و اراده الهی بر این بود که آن سرباز مطیعی که هرگز جان و روح مقتدا و مولایش را نیازرده، و جام زهری به او تعارف نداده بود، و در اوج علم و فقاهت و بصیرت و تقوا، و مقام ارشد فرماندهی نظامی، و هشت سال ریاست جمهوری کشور در اوج بحران‌های هشت سال دفاع مقدس، آنهم بدون ذره‌ای حاشیه و تردید و ارعاب از تهدیدهای ملی‌گراها و نفوذی‌ها و غرب‌زده‌های ملی‌گرا، خود را سربازی مطیع در مقابل امام خویش می‌دانست، به رهبری نظام اسلامی، برگزیده شود.

آری!
إن الله یُدافع عن الذین آمنوا
و:
آن روز که برخی مشتاق رهبری شورایی بودند و از طرفی عده‌ای که طاقت عدالت طلبی‌اش را نداشتند و حتی در لحظه تایید و رای دادن به رهبری او، از جای خود برنخاستند!؟؟؟… اما ایشان به لطف الهی و با بیش از دوسوم آراء مجلس خبرگان، به رهبری انتخاب شد و ردای شایسته زعامت را به تن نمود، هر چند که تلاش نمود تا این سِمَت را نپذیرد اما، وقتی او را به اطاعت از قانون که همان رای اکثریت مجلس خبرگان که نمایندگان تام الاختیار مردم در انتخاب ولی فقیه بودند ایشان، تعهدا رهبری را پذیرفتند و فرمودند:

خُذ الکتاب بالقوة
و امروز:
که بیش از سه دهه از زعامت این ولی امام عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) می‌گذرد، نه تنها ذره‌ای از آرمانهای امام خمینی، عقب نشینی ننموده است بلکه با بصیرت و شجاعت و رهبری حکیمانه خویش، چشم عالمیان را خیره کرده و استکبار را ذلیل و سرگم نموده و انشاءالله دیری نمی‌پاید که قدس شریف را از دست غاصبان اسرائیلی نجات داده و زمینه را برای حکومت عدل جهانی فراهم آوَرَد.

اللهم احفظ قائدنا الإمام خامنه‌ای ارواحنا له الفداه

#تولیدی

#به_قلم_خودم

#پیام_پانزده_خرداد

آیا تا به حال از خود پرسیده‌ایم:
قیام امام خمینی در پانزده خرداد چهل و دو و گام نهادن به عرصه حساس و رویداد بی‌نظیر ایجاد حکومت اسلامی توسط امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) چه دست‌آورد و پیغامی برای ما دارد؟

به عبارتی، ما از این تحول عظیم جهانی، چه درسی می‌گیریم؟

آیا تاریخ انقلاب فقط برای مطالعه یا چند واحد درسی پاس کردن است؟ آیا فقط برای ایجاد روحیه خودسازی و به تعبیری عرفان شخصی است؟ و یا درسی بس والاتر در دل این دریای مواج و توفنده وجود دارد که برای هر انسان و جامعه و تاریخی، قابل الگو‌برداری است؟

پانزده خرداد تحولی یک جانبه از طرف امام نبود بلکه، مردم مظلوم و ستمدیده به حدی از جور و ظلم ابوسفیانهای تاریخ به تنگ آمده بودند که هر آن منتظر جرقه‌ای بودند تا بدان بپیوندند و تبدیل به آتشفشانی سوزان و ظلم برافکن شوند و بساط اجحاف و سلطنت‌طلبی را برای همیشه ریشه‌کَن نمایند اما چگونه؟

مگر کار آسانی است و مگر هر انسانی می‌تواند دست به چنین اقدامی خارق‌العاده بزند و جهانی را متحول و دنیایی از عقاید مبتذل و منحرف را زیر‌ و رو کند؟!
تا آدمی پیدا نشود که پنجاه سال فقط با نَفْس خود مجاهده نموده و ریشه ضد ارزشها را در عمق افکار خویش، خشکانیده و در اقیانوس بیکران و هولناک عرفان و شناخت خداوند، غوطه‌ور شده و سالم و سربلند از امتحان بیرون آمده، مگر کسی جرأت پای نهادن در این عرصه را دارد؟

آنهم میدانی گسترده و پیچیده از بیعدالتی و ظلم و سیطره استکبار دهها دولت استعمارگر و زورگو مثل امریکا و انگلیس و … که حتی احدی جرأت نداشت، نام کثیفشان را بر زبان براند و همه جا حق وتو داشتند و خود را نژاد برتر معرفی می‌کردند؟

اما امام با اقتدار و ایمان مثال زدنی خویش، به صحنه آمد و جان خود را بر کف دست گرفت و فریاد زد که:

#امریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند
کم‌کم دلها گرم شد و جانها قوت گرفت و فریاد از هر کوی و برزن برخاست که:

#استقلال آزادی جمهوری اسلامی
و ایستاد و مقاومت کرد و از هیچ حیله و نیرنگ و نفاق و نفوذی نهراسید در حالی که خود را یک طلبه و خدمتگزار مردم می‌دانست!
پس!
راه امام نشان داد که اگر بخواهیم می‌توانیم و چون توانستیم به اهداف عالی‌مرتبه خود در جامعه اسلامی خواهیم رسید.
و امروز:
ما هستیم به عنوان یک طلبه
و امام و قائدی چون خامنه‌ای عزیز
و ملتی شهید داده!
و مکتبی! سلیمانی!
پس:
در انتظار چه هستیم؟
ظهور و انتظار! یاری میطلبد و تلاش

انقلاب به افکار ناب اسلامی طلبه امروز نیازمند است.
به امر به معروف و نهی از منکرت، به مادر و زن نمونه بودنت، به تربیت فرزندان زینبی و حسینی‌ات!
اگر:
مدافع حَرَم آل‌الله هستی! بسم‌الله

خمینی و خامنه‌ای و سلیمانی فقط یک شعار نیست بلکه شعائرند و شعورند و از ما ادامه و تداوم راه را طلب می‌کنند!

شهدایی که به آنان دلبسته‌ایم، صف کشیده، منتظر تلاش ما هستند که چگونه راهشان را ادامه می‌دهیم!

من نمی‌گویم:
مثل امام خمینی و خامنه‌ای زمانه‌ات باش. نمی‌گویم مثل سردار سلیمانی باش. اما می گویم:
بیاییم یک بار برای همیشه تکلیف خودمان را با انتخاب راه و مکتب خمینی و خامنه‌ای روشن سازیم و خط سلیمانی شهید و عزیز را در زندگی‌مان ترسیم نماییم که:

کجای کار هستیم؟ و به چه ایده و ارزشهایی پایبند؟

و سخن آخر اینکه:
خدایا خودت به حق روح‌اللهیِ! خمینی کبیر و خلیفة اللهیِ امام خامنه‌ای و مطیع و فرمانبُرداری سردار شهید و به حق قطره قطره خون شهدای انقلاب اسلامی، به ما توفیق تداوم و استقامت و عمل به وظیفه و ماندگاری و شهادت در این راه پر افتخار و فیض را عطا بفرما!