بدﻫﮑﺎﺭ ﺷﺪ، ﻓﻘﻂ یک ﻗﺎﻟﯿﭽﻪ ﺩﺍﺷﺖ که ﮔﻮﺷﻪ‌اش ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﻫﺮ مغازه‌ای می‌رفت می‌گفتند ﺍﯾﻦ ﻗﺎﻟﯿﭽﻪ ﺍﮔر ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ 500 می‌ارزید ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ که سوخته ﻣﺎ 100 ﯾﺎ 150 بیش‌تر نمی‌خریم.

بنده خدا ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩ و ﺑﻪ این ﺍﻣﯿﺪ که جایی آن را بیش‌تر بخرند، از این مغازه به مغازه دیگر می‌رفت.

در ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ مغازه‌ها، مغازه‌دار ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﯽ ﺷﺪﻩ، ﭼﺮﺍ ﻗﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺑﯽ‌ﺭﻭ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻧﮑﺮﺩی؟

ﮔﻔﺖ: ﻣﺎ ﻣﻨﺰﻟﻤﻮﻥ ﺭﻭﺿﻪﺧﻮﻧﯽ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ، ﻣﻨﻘﻞ ﭼﺎﯾﯽ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ، ﺯﯾﺮ ﻣﻨﻘﻞ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ زغال‌ها ﺭﯾﺨﺖ ﺭﻭﯼ ﻗﺎﻟﯽ ﻭ ﺳﻮﺧﺖ، ﻫﻤﯿﻨﻪ ﺩﯾﮕﻪ. ﺣﺎﺟﯽ‌ﺟﻮﻥ! ﻫﺮ ﭼﯽ بیش‌تر ﻣﯿ‌‌‌‌ﺘﻮﻧﯽ ﺍﺯﻡ ﺑﺨﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ.

مغازه‌دار ﮔﻔﺖ: عجب! ﺗﻮ ﺭﻭﺿﻪ ﺳﻮﺧﺘﻪ،

ﺍﯾﻦ ﺍﮔﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ و ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻧﺒﻮﺩ 500 ﻣﯽ‌ﺍﺭﺯﯾﺪ، ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﺮﺍ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻣﻦ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻣﻦ ﯾﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺍﺯﺕ می‌‌خرم!

​​#تولیدی

#به_قلم_خودم 

اشتباه یا در اشتباه ماندن؟ 

کربلا به ما یاد داد اگر در راه جهاد با دشمن، بیراهه رفتیم در اشتباه خود نمانیم‌ و به سوی جبهه حق بازگردیم.یعنی:

برای خود توجیه نکنیم که، دیر شده و امکان جبران نیست بلکه، سعه صدر امام در پذیرفتن امثال حُرّ به ما می‌آموزد که اگر انتخاب‌تان‌‌ غلط بود، مجبور نیستید تا آخر زندگی، دنباله‌رو باطل باشید بلکه، هر لحظه متوجه دروغگویی‌ها و اغوای دشمن شدید که، فکر و عقیده شما را به بازی گرفته و به خدمت افکار پوچ و بی‌عاقبت به کار گرفته، باید فورا مسیر خود را به سمت جناح حق تغییر دهید.

حتی اگر:

مثل حُرّ! به خطای بزرگی گرفتار شدید باز هم آغوش مهربانی و مردم‌داری ولایت، به سمت شما گشوده است به شرط آنکه:

عزم‌تان را جزم کنید که، هرگز با دشمن همکاری نکنید و پشت او را خالی کنید. به عبارتی:

طبق مستندات تاریخی، دشمن فقط به انتخاب راه دلخوش نیست بلکه برای ادامه نیت شوم خود، به همکاری و همگامی‌ اطرافیان نیاز دارد ولو، در حد سیاهی لشکر! لذا

امروز تکلیف جبهه حق در برابر جناح باطل صهیونیست پرست، این است که:

حتی اگر خطا کرده و یا ناخودآگاه گرفتار مسیر باطل شده‌اند، حمایت قلبی و عملی خود را از سپاه نفاق برگیرند و با اتصال به حلقه لایزال ولایت، خود را آزاد منشانه و حرّ گونه، از قید اسارت و ذلت دشمن برهانند و با مجاهدت در میدان مردم سالاری دینی، اشتباه خود را جبران کنند پیش از آنکه روزگارِ به ظاهر متحدان شیطانی، به سر رسد و ننگ و پشیمانی ابدی را در محضر شهدا و امت ولایت مدار، تجربه کنند.

پس

اشتباه کردن شاید جزئی از زندگی آدمها باشد اما، در باتلاق غفلت و لجاجت ماندن، آنهم پس از اتمام حجت‌های حزب الهی و برملا شدن نیت شوم دشمنان دین و مردم و وطن با شعارهای فریبنده و توهین‌های آشکار، قابل توجیه نیست!

امروز!

جبهه حق همان میدان کربلای دیروز است و فرمانده لشکر اسلام، همان فرزند تشیع علوی و اسلام ناب رسول الله است و مبارزانش‌ نیز، همان عاشورائیان مهیای فدایی رهبرند و:

جناح باطل و تزویر، هر چند به ظاهر متحد! اما همان عقده‌ای های جنگ جمل‌ و خوارج‌اند که در صدد جبران سیلی‌های خورده از عدالت اسلام‌اند.پس:

کربلا یعنی روز انتخاب! 

یا وعده دروغین و مکر و حیله ابن زیاد و یا افتخاری جانبازی و گردن نهادن در رکاب فرزند امیر مومنان.گاهی:

زود! دیر می‌شود بدانیم در کجای تاریخ ایستاده‌ایم. صفحه درخشان و امید بخش و عاقبت بخیری‌ سیدالشهدا یا در معرکه بی‌سرانجام ملحدانی که در تار عنکبوتی تردید و حقارت و حسادت خود، کورکورانه دست و پا می‌زنند تا واصل شدن به اسفل‌ سافلین؟

انتخاب با خودمان است.

​شب‌ تاسوعا شب‌ قمر‌بنی‌هاشم(ع) 

💠توسل‌ به‌ قمربنی‌هاشم‌ علیه‌السلام از سریع‌ترین راه‌ها برای رسیدن به حاجات است. 

🔸 از آیت‌الله مرعشی نقل شده:

امام عصر علیه‌السلام در عالم مکاشفه به یکی از علما فرمود:

هروقت خواستی به عمویم‌ حضرت ابوالفضل علیه‌السلام متوسل شوی، این چنین بگو:

یَا أَبَا الْغَوْث‏ أَدْرِکْنِی‏ 

ای‌فریادرس،مرا دریاب!

✖ این ذکر تعداد و آداب خاصی ندارد و ان‌شاءالله مداومت بر آن گره‌گشا خواهد بود.

🔹️یکی دیگر از راه‌های مشهورِ توسل به قمربنی‌هاشم علیه‌السلام که حکایات عجیبی از آن نقل شده، این است:

برای رسیدن به حاجات، به حضرت

قمربنی‌هاشم متوجه شوید و ١٣٣ مرتبه بگویید:

یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْه الْحُسَیْن 

اِکْشِفْ کَرْبی بِحَقِ أخْیکَ الْحُسَیْن 

ای برطرف‌کننده گرفتاری از امام حسین علیه‌السلام! به حق برادرت امام حسین علیه‌السلام، گرفتاری مرا هم برطرف کن

📚 چهره درخشان قمربنى‌هاشم، ج 1، ص 419.

علامه طباطبایی(ره):

این کتیبه‌های سیاه
که بر در و دیوار حسینیه
و محل عزاداری نصب کرده‌اند،
ما را شفاعت می‌کنند…

مقتدى صدر طی بیانیه ای از شیعیان خواست، صبح عاشورا با حضور گسترده در حرم امام حسین، بر سر خود قمه بزنند و دشمنان امام را عصبانى کنند…

تحلیلی بر دستور خیانت آمیز اخیر مقتدی صدر برای قمه زنی

 دستور اخیر مقتدی صدر برای تشویق به قمه‌زنی گسترده در عاشورا، فراتر از یک توصیه مذهبی، حرکتی استراتژیک در بحبوحه افول نفوذ سیاسی اوست.

 صدر که پس از خروج از پارلمان و شکست در تشکیل دولت، پایگاه قدرت سنتی خود را در خطر می‌بیند، با احیای نمادهای افراطی عزاداری تلاش می‌کند هویت “رهبر مقاومت” را بازسازی کند.

 این اقدام در واقع پاسخی تهاجمی به رقبای قدرتمندی مانند حشد الشعبی است که با تسلط بر حرم‌های مقدس، جایگاه سنتی صدر را در مراسم عاشورا به چالش کشیده‌اند. او با شعار عمداً مبهم «عصبانى کردن دشمنان امام» دولت عراق، جریان‌های شیعی رقیب و قدرت‌های خارجی را در یک مجموعه دشمن‌تراشی قرار می‌دهد تا خشونت فرقه‌ای را مشروع جلوه دهد.

در لایه‌ای عمیق‌تر، صدر از نارضایتی جوانان حاشیه‌نشین شهرک صدر - که با بیکاری 35٪ و فقر فزاینده دست به گریبانند - سوءاستفاده می‌کند. او خشم اقتصادی این قشر را به کانال خشونت نمادین هدایت می‌کند تا شکست خود در بهبود معیشت را، پشت عاطفه‌گرایی مذهبی پنهان سازد.

 این تاکتیک همزمان محاسبات منطقه‌ای را پیش می‌برد: از یک سو با ایجاد آتش‌بس فرقه‌ای، برای ایران پیام ضمنی می‌فرستد که قابلیت ایجاد بی‌ثباتی را دارد و از سوی دیگر با نمایش هرج‌ومرج، به آمریکا یادآوری می‌کند که خروج نیروها می‌تواند عراق را به ورطه آشوب بکشاند.

 این بازی دوگانه موقعیت چانه‌زنی او را در مذاکرات پشت پرده تقویت می‌کند.

اما پیامدهای این استراتژی ویرانگر است. تقدیس خودزنیِ خیابانی، ذهنیت جامعه را برای پذیرش خشونت علیه “دیگری” آماده می‌سازد.

شعارهای قطبی‌ساز صدر نیز سنی‌های معتدل را به “همدست تروریست‌ها” و شیعیان منتقد را به “بی‌غیرتان” تبدیل می‌کند و گفت‌وگوی مذهبی را در شهرهای مختلطی مانند دیالی نابود می‌سازد.

 در نهایت این چرخه معیوب، دولت مرکزی را تضعیف کرده و بهانه‌ای برای تداوم حضور بازیگران خارجی فراهم می‌کند - دقیقاً همان شرایطی که رهبران افراطی مانند صدر در آن رشد می‌کنند.

 نکته تراژیک اینجاست که صدر در تضاد آشکار با فتوای مرجع خود، آیت‌الله حائری، عمل می‌کند که قمه‌زنی را حرام و وهن‌آور می‌داند.

 این تناقض نشان می‌دهد هدف اصلی او نه احیای سنت‌های دینی، بلکه حفظ قدرت به هر قیمتی است.

 تنها راه شکستن این چرخه شوم، مقاومت روحانیت میانه‌رو در برابر تقدیس خشونت و هدایت انرژی جوانان به اقدامات سازنده‌ای مانند اهدای خون یا بازسازی مناطق جنگ‌زده است - اقدامی که صدر با آگاهی کامل از تضعیف پایه‌های قدرت خود، آن را برنمی‌تابد.

 @khabarehowzeh