۱۷ دی ۱۳۱۴ علی اصغر حکمت وزیر معارف جشنی در دانش سرای مقدماتی گرفت و به رضاخان پیشنهاد داد در این جشن، همسر و دختران شاه و جمعی از همسران وزیران و وکیلان بدون حجاب شرکت کنند.

رضاخان همه زنان را به عدم استفاده از حجاب تشویق کرد و گفت:

” تاکنون نیمی از جمعیت کشور به حساب نمی‌آمدند چراکه در پرده به‌سر می‌بردند! نجابت و عفت یک زن به چادر مربوط نیست و زن روحاً و اخلاقاً باید عفیف باشد.”

نزدیک به ۹۰ سال از این استدلال اخوندهای درباریِ رضاخانی میگذرد و اکنون در جمهوری اسلامی باز چنین استدلال هایی از حلقوم غربزدگان بهمراهی بعضی از  آخوندهای نمک نشناسی که سر سفره انقلاب نشسته اند، شنیده میشود!

و سیاسیونی که با انواع بهانه ها، قانون حداقلی که در بحث حجاب و عفاف به تصویب رسیده را ابلاغ و اجرا نکردند.

آیا پس از ۹۰ سال گذر از کشف حجاب اجباری و در حکومت اسلامی، مجلس شورای اسلامی قانون حجاب و عفاف را در نهایت ابلاغ میکند ؟!

  پهلوی طاغوت بود انتظاری نمیرفت و اما امروز مدعی حکومت اسلامی هستیم. 

📌 #فوری_سراسری

 بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا 

@fori_sarasari

ماه رمضان ماه قرآن است و حقّاً می‌توان در این ماه از هدایت قرآنی بهره برد.

قرآن را بخوانیم؛ زیاد بخوانیم؛ با دقت بخوانیم؛ با تدبّر بخوانیم؛ با توجه به خدای متعال بخوانیم؛ از خود خدای متعال در تلاوت قرآن طلب کمک کنیم و بدانیم که دل با قرآن جلا پیدا می‌کند.

این تعبیر امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که وَإِنَّ اللهَ سُبحانَهُ لَم یَعِظ اَحَدًا بِمِثلِ هَذَا القُرآن… خدای متعال در هیچ‌یک از کتاب‌های آسمانی، مثل قرآن آحاد بشر را موعظه نکرده، به آنها درس نداده، آنها را راهنمایی نکرده؛ فَاِنَّهُ حَبلُ اللهِ المَتینُ وَسَبَبُهُ الاَمینُ وَفیهِ رَبیعُ القَلب؛ بهار دل؛ دل را بهاری می‌کند، دل را باطراوت می‌کند، دل را سرسبز می‌کند، دل را زمینۀ رویاندن معارف و توجّهات حقیقی قرار می‌دهد؛ وَفیهِ رَبیعُ القَلبِ وَیَنابیعُ العِلمِ وَما لِلقَلبِ جِلاءٌ غَیرُه؛ این کلمۀ «جلا» در فرمایش امیرالمؤمنین علیه‌السلام است (۱۴۰۰/۰۱/۲۵).

🇮🇷 @Modafeonlin

 دوستى مى‏گفت مادر من از كودكى رنج برده و گرفتار بوده، با شوهرش و بستگان شوهر، گرفتار بوده، با خانواده‏اش مشكل داشته، با فرزندانش مصيبت‏ها ديده و امروز هم گرفتار فرزند عقب افتاده‏اى است كه شديداً به آن وابسته است و او را از جلو چشم دور نمى‏كند و شب‏ها بارها برمى‏خيزد و او را مى‏پوشاند و خواب و راحت خودش را مى‏زند.

✏️  اين دوست مى‏گفت مادرم كه بارها قصد خودكشى هم داشته، تازه آن‏جا كه آرام است و حالش خوب است اين را قبول ندارد كه خدا مهربان است و رحيم و رحمان است، مى‏گويد آخر اين چه محبتى است و به خودش نگاه مى‏كند؛ كه‌چقدر مواظب است و فداكار است.

✏️  راستى كه بدون معرفت، آدمى از ذكرها هم بهره نمى‏برد. همين مادر مهربان، همين كودك ضعيف و محبوب و عقب افتاده را، اگر بخواهد بيرون برود و يا زير باران بماند و يا غذاى كثيفى بخورد، آن‏چنان مى‏زند و مى‏كشد و مى‏بندد كه جاى انگشت‏هايش بر بدن او مى‏نشيند و مادر اين‏ها را از مواظبت و مراعات و محبت مى‏داند.

✏️  پس چطور شكستن بت‏ها و دور كردن شيطان و كنار زدن تعلق‏ها را نمى‏فهمد و محبت را در تمامى چهره‏ها و نعمت‏ها را در تمامى داد و ستدهاى او نمى‏بيند؟!

✏️  مشكل همين است. كه ما گل و شل باران و كثيفى بچه‏ها و آلودگى غذا را مى‏فهميم و فرزند دلبندمان را مى‏زنيم و نمى‏گذريم ولى گرفتارى بت‏ها و اسارت‏ها و آلودگى شهوات و جلوه‏هاى دنيا را نمى‏فهميم و صنايع و كارسازى خدا را نمى‏شناسيم!

📄 برشی از کتاب 

📚 وارثان عاشورا

  استاد صفایی حائری

وفاق ملی چیست و چی نیست؟

ماجرا از اینجا شروع شد که آقای همتی استیضاح شد و بعضی‌ها گفتن “خب دیگه وفاق تموم شد!” انگار که وفاق یعنی همه باید سکوت کنن و هر چی دولت گفت بگن چشم!

وفاق مثل یه تیم فوتباله. فکرشو بکنید - توی تیم، همه بازیکن‌ها یه هدف دارن: بردن بازی! اما هر کدوم نقش خودشونو دارن:
- یکی دروازه‌بانه
- یکی مدافعه
- یکی هافبکه
- یکی مهاجمه

گاهی تو تمرین، مهاجم به مدافع میگه: “داداش، اینجوری دفاع نکن!” یا مربی به بازیکن تذکر میده. این نقد و گفتگو باعث نمیشه تیم از هم بپاشه.

وفاق یعنی با وجود اختلاف نظرها، همه بدونیم هدف مشترکمون چیه و برای اون تلاش کنیم.

وفاق این نیست که:
- همه عین هم فکر کنن
- کسی انتقاد نکنه
- قانون رو زیر پا بذاریم
- مطالبات مردم رو نادیده بگیریم

مثل خانواده می‌مونه - پدر و مادر و بچه‌ها با هم اختلاف نظر دارن، اما وقتی مشکلی پیش میاد، همه کنار هم می‌ایستن.

فرض کن داری با دوستات یه استارت‌آپ می‌زنی. یکی میگه محصول باید اینجوری باشه، یکی میگه اونجوری. این بحث‌ها طبیعیه! اما اگه مشتری بیاد و مشکلی پیش بیاد، همه با هم متحد میشین تا مشکل رو حل کنید.

پس وفاق واقعی یعنی:
- قانون سر جاش
- انتقاد سازنده سر جاش
- اختلاف نظر سر جاش
- اما همه برای منافع ملی کنار هم بایستیم

وفاق تقلبی مثل مسکن موقته که درد رو پنهان می‌کنه ولی درمان نمی‌کنه. وفاق واقعی شاید گاهی با تلخی همراه باشه، ولی هدفش اصلاح و پیشرفته، نه تعارف و روبوسی ظاهری!

خلاصه اینکه: وفاق یعنی با وجود تفاوت‌ها، “ما” رو به “من” ترجیح بدیم. اینکه بگیم: “شاید با هم اختلاف داریم، ولی همه می‌خوایم کشور پیشرفت کنه.”

✍ #سعید_سپاهی

مرد و زن نشسته اند دور ِ سفره .
مرد قاشقش را زودتر فرو می برد توی کاسه سوپ و زودتر میچشد
طعم غذا را و زودتر میفهمد که دستپخت همسرش بی نمک است
و اما زن چشم دوخته به او تا مُهر تایید آشپزی اش
را از چشم های مردش بخواند و مرد که قاعده را خوب بلد است،
لبخندی میزند و می گوید : “چقدر تشنه ام !”
زن بی معطلی بلند میشود و برای رساندن لیوانی آب به آشپزخانه میرود.
سوراخ های نمکدان سر ِ سفره بسته است و به زحمت باز می شوند
و تا رسیدن ِ آب فقط به اندازه پاشیدن ِ نمک توی کاسه زن فرصت هست برای مرد.
زن با لیوانی آب و لبخندی روی صورت برمیگردد و می نشیند . مرد تشکر می کند، صدایش را صاف می کند و میگوید:
” می دونستی کتاب های آشپزی رو باید از روی دستای تو بنویسن؟ “
و سوپ بی نمکش را می خورد ؛ با رضایت
و زن سوپ با نمکش را میخورد ؛ با لبخند!

«برگرفته از خاطرات همسر امام خمینی»