​🔹 اعتیاد به رنج!  

چندی پیش سفر کاری‌ام به شیوه‌ای متفاوت آغاز شد. همیشه دوست داشتم تخت بالای کوپه قطار را بگیرم، اما آن روز دیر به ایستگاه رسیدم. وقتی وارد کوپه شدم، دو خانم جوان در تخت‌های بالا جای گرفته بودند، و قسمت پایین را بانویی همراه با پسر نه‌ساله‌اش و مردی میانسال پر کرده بودند.  

چاره‌ای نبود، پایین نشستم و کتابم را گشودم.  

ساعت‌ها از حرکت قطار گذشت و میان سطرهای کتاب غرق شده بودم که ناگهان صدای گریه‌ای توجهم را جلب کرد. همان مادر، چشم‌هایش خیس شده بودند، و مرد میانسال روبه‌رویش آرام و متفکر سخن می‌گفت.  

نمی‌توانستم بی‌تفاوت بمانم. مکالمه‌شان مرا به خود کشید.  

آن زن فرزندش را به کوپه بغلی فرستاده بود؛ جایی که مادرشوهر و خواهرشوهرش نشسته بودند. از او خواسته بود گوش کند و برگردد تا بازگو کند چه می‌گویند. پسر بچه، بی‌هیچ کم‌وکاستی، هرچه شنیده بود برای مادرش نقل کرد. اما آنچه بازگو شده بود، چیزی جز نیش و کنایه نبود!  

مرد میانسال که فرزانه‌ای به نظر می‌رسید، با نگاهی عمیق به زن گفت:  

*"تا زمانی که اعتیاد به رنج کشیدنت را ترک نکنی، اوضاع همین است."*  

این جمله ذهنم را به لرزه درآورد. مگر انسان‌ها می‌توانند به رنج کشیدن معتاد شوند؟  

اما حقیقتی بود که هر روز در زندگی بسیاری از ما جریان دارد.  

آن روز، کوپه قطار برای من تنها یک محل سفر نبود؛ بلکه کلاس درسی بود که مرا به تأمل واداشت.  

مادری که معتاد به رنج شده بود، و استادی که آماده بود راهنمایی کند…  

مرد با لحنی آرام اما محکم ادامه داد:  

*"از کی معتاد شدی؟"*  

زن با حیرت گفت:  

*"من معتاد نیستم! به خدا هیچ چیزی مصرف نمی‌کنم."*  

لبخند تلخی روی لب‌های مرد نشست و گفت:  

*"اما هر روز درد را مصرف می‌کنی. مگر امروز مسافر نیستی؟"*  

زن با حیرت پاسخ داد:  

*"چرا، داریم سفر می‌کنیم."*  

مرد گفت:  

*"پس چرا به محض ورود به کوپه، فرزندت را فرستادی تا از کوپه کناری برایت مواد تهیه کند؟ او برگشت و سخنان زهرآگین را آورد، و تو بی‌درنگ آن را مصرف کردی؛ حالا در حال گریه‌ای!"*  

حرف‌های مرد، دنیای زن را تکان داد. گریه‌اش بند آمد، اما هنوز مقاومت می‌کرد:  

*"ولی آن‌ها بد هستند، چرا باید پشت سرم حرف بزنند؟"*  

مرد با نگاهی نافذ گفت:  

*"شغل موادفروش، فروش مواد است. اما تو چرا خریدارش شدی؟ تا وقتی بها نپردازی، هیچ‌کس نمی‌تواند چیزی به زور به تو بفروشد. در این دنیا همه فروشنده‌اند، اما تو تعیین می‌کنی خریدار چه باشی."*  

🔹 تو خریدار چه چیزی هستی؟  

✨ شادی و آرامش؟  

🌑 درد و اندوه؟  

🌱 رشد و تعالی؟  

من تا به حال دنیا را این‌گونه ندیده بودم. این زیباترین تفسیری بود که تاکنون شنیده بودم.  

مرد با کلامی ساده اما ژرف گفت:  

*"اگر هر روز از خود بپرسی که امروز می‌خواهم چه چیزی را بخرم که برای زندگی‌ام مفید باشد، دیگر بابت اجناس بی‌ارزش بهایی نمی‌پردازی!"*  

🔹 پس امروز چه چیزی می‌خواهی بخری؟  

🔸 تنبلی و بطالت؟  

🔸 غم و اندوه؟  

🔸 یا شادی و شکوفایی؟  

☀️ یادمان باشد:  

ما انسان‌ها دارای حق انتخاب هستیم. به درستی از حقمان استفاده کنیم.

🌸 سخنی با بزرگ معلم جهان هستی امام زمانم عجل الله تعالی فرجه به مناسبت روز معلم 🌸

ای کاش مهد کودکم مهد آشنایی با تو بود کاشکی در کلاس اول دبستان آموزگارم الفبای عشق تو را برایم هجی میکرد و نام زیبای تو را
سرمشق دفترچه تکلیفم قرار میداد.

در دروه راهنمایی هیچ کس مرا به خیمه سبز تو راه نمایی نکرد.

در سالهای دبیرستان کسی مرا با تو که مدیر عالم امکان، هستی - پیوند نداد.

در کتاب جغرافیِ ما صحبتی از ذی طوی» و «رضوی» نبود. در کلاس تاریخ کسی مرا با تاریخ غیبت غربت و تنهایی تو آشنا
نساخت.

در درس دینی به ما نگفتند «باب الله» و «دیان دینِ» حق تویی.

دریغ که در کلاس ادبیات آداب ادب ورزی به ساحت قدس تو را گوش زد نکردند!

افسوس که در کلاس نقاشی چهره مهربان تو را برایم به تصویر نکشیدند!

چرا موضوع انشای ما به جای علم بهتر است یا ثروت، از تو و از ظهور تو و روشهای جلب رضایت تو نبود؟ مگر نه بی تو، نه علم خوب است و نه ثروت؟

کاش در کنار زبان بیگانه زبان گفت و گو با تو را نیز که آشناترین و دیرین ترین مونس فطرتهای بشر است ـ به ما می آموختند!

ای کاش - وقتی برای آموختن یک زبان خارجی به زحمت می افتادم - به من میگفتند او تمامی زبانها و گویشها و لهجه ها… و حتی زبان پرندگان را می داند و میشناسد.

قطب شمال و جنوب جغرافیایی و قطب مثبت و منفی آهن ربا و خواص آنها را شناختم؛ اما ندانستم که قطب عالم امکان تو هستی و چرا تو را به این صفت می نامند.

السلام علیک یا قطب العالم(صحیفه مهدیه، ص 581)

با مثبت بی نهایت و منفی بی نهایت در ریاضیات آشنا شدم. آن زمان کسی از این مفاهیم برایم مصداق عینی ترسیم نکرد بعدها متوجه شدم که شما خاندان، اصل و منشأ همه زیباییها و سرچشمه تمام خوبی ها و معدن همه خیرات عالم هستید و بر عکس دشمنان شما منشأ هر چه ظلمت، رذالت، دنائت و پلیدی در عالم هستند.

در زنگ شیمی - وقتی سخن از چرخش الکترونها به دور هسته اتم به میان می آمد ـ اشارتی کافی بود تا من بفهمم تمام عالم هستی و ماسوی الله به گرد وجود شریف تو می چرخند.
ای کاش در کنار انواع و اقسام فرمول های پیچیده ریاضی، فیزیک و شیمی، فرمول ساده ارتباط با تو را نیز به من یاد می دادند.

کاش آن روز دبیر فارسی ما گریزی به حدیث معرفت امام می زد و می گفت که در تفکر شیعی حیات حقیقی در توجه به امام عصر و معرفت و محبت و مودت او و مهم تر از آن برائت از دشمنان او معنا می شود.

درس فیزیک، قوانین شکست نور را به من آموخت؛ ولی نفهمیدم «نور خدا تویی و مقصود از یهدی الله لنوره من یشاء تو هستی، از سرعت سرسام آور نور ( 300 هزار کیلومتر در ثانیه) برایم گفتند؛ اما اشاره نکردند شعاع دیــد امام معصوم تا کجاست و نگفتند امام در یک لحظه می تواند تمام عوالم و کهکشان ها را از نظر بگذراند و از احوال همه ساکنان زمین و آسمان باخبر شود.

از فضای نیمه بسته مدرسه وارد فضای باز دانشگاه شدم. در دانشکده وضع از این هم اسف بارتر بود، بازار غرور و نخوت پرمشتری بود و اسباب غفلت، فراوان و فراهم. فضا نیز رنگ و بو گرفته از «علم زدگی» و «روشن
فکر مآبی! خیلی ها را گرفتار تب مدرک گرایی می دیدم.

مولای من در دانشگاه هم کسی برایم از تو سخن نگفت؛ پرچمی به نام تو افراشته نبود؛ کسی به سوی تو دعوت نمی کرد؛ هیچ استادی برایم اوصاف تو را بیان نکرد کارکرد دروس معارف اسلامی و تاریخ اسلام، جبران کسری معدل دانش جویان بود نه اینکه از تبلیغات مذهبی، نشست های فرهنگی، نماز جماعت، اردوهای سیاحتی زیارتی، مسابقات
قرآن و نهج البلاغه و… خبری نباشد…. کم و بیش یافت می شد؛ اما در همین عرصه ها نیز تو سهمی نداشتی و غریب و مظلوم و «از یاد رفته» بودی.

پس از فراغت از تحصیل نیز اداره زندگی و دغدغه معاش، مجالی برای فکر کردن راجع به تو برایم باقی نگذاشت.

اینک اما در عمق ضمیر خود تو را یافته ام؛ چندی است با دیده دل تو را پیدا کرده ام؛ در قلب خویش گرمای حضورت را با تمام وجود حس میکنم؛ گویی دوباره متولد شده ام تعارف بردار نیست. زندگی بدون تو ـ کـه امـام عصر و پدر زمانه ای - «مردگی است و اگر کسی هم چون من پس از عمری غفلت به تو رسید، حق دارد احساس تولدی دوباره کند؛ حق دارد از تو بخواهد از این پس او را رها نکنی و در فتنه ها و ابتلائات آخر الزمان از او دست گیری؛ حق دارد به شکرانه این نعمت پیشانی ادب بر خاک بساید و با خدای خود زمزمه کند:
《الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله》و با تو عهد می بندم که هر روز برای آمدنت با تمام وجود دعا کنم:
《اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر》

📚 بر گرفته از کتاب دوازده قرن غربت، دکتر علی هراتیان، ص 10 تا 15.

🌸 موضوع: «#اعمال_ماه_ذی‌القعده»

♦️ ماه ذی‌القعده از ماه‌های حرام و طبق روایات ماه اجابت دعاست و اعمال زیادی در این ماه وارد شده که بخشی از آن، بدین شرح است:

1️⃣ گفتن هر روز ١٠٠ بار صلوات بر محمد و آل محمد، ٣6٠ مرتبه الحمد لله رب العالمین، ٧٠ مرتبه استغفرالله، ٧٠ مرتبه اتوب الی الله، ١٠٠ مرتبه سبحان الله، ١٠٠ بار الحمدلله، ١٠٠ مرتبه لا اله الا الله، ١٠٠ مرتبه الله اکبر، ١٠٠ مرتبه لا اله الا الله الملک الحق المبین، و ١٠٠ مرتبه لاحول ولاقوة الا بالله؛

2️⃣ فرستادن هزار بار صلوات بر محمد و آل محمد در هر شب و روز جمعه در این ماه؛

3️⃣ مداومت بر خواندن نماز جعفر طیار در این ماه، حداقل هفته‌ای یکبار؛

4️⃣ مداومت بر خواندن نماز شب و نوافل یومیه در این ماه؛

5️⃣ خواندن نماز اول ماه و دادن صدقه؛

6️⃣ اهتمام به خواندن تعقیبات نمازها و تلاوت «آیة الکرسی» بعد از هر نماز در این ماه، چنانچه امام صادق (ع) در این‌باره فرمودند: «تعقیبات، در جلب روزی برای شما از مسافرت‌های تجارتی مؤثرتر است»؛

7️⃣ مداومت بر تسبیح حضرت زهرا (س)؛

8️⃣ خواندن نماز روز یکشنبه ماه ذی‌القعده، که شرح آن در مفاتیح‌الجنان آمده؛

9️⃣ گرفتن روزه در این ماه، مخصوصاً در روز اول ماه و همچنین ٢5 ماه ذی‌القعده «روز دحوالارض‌» که طبق روایات ثواب آن برابر با روزه هفتاد سال است؛

🔟 به‌جا آوردن زیارت امام رضا (علیه‌السلام) در این ماه شریف، مخصوصاً در روز ٢٣ و ٢5 ماه که دارای ثواب عظیمی است.

✍ یزید ملعون نه خودش خوب بود نه همسرش 😏
اما از این زن و شوهر شوم یک فرزندی به دنیا اومده بوده که خیلی فرزند خوب و خلفی شده بود
اسمشم گذاشته بودن معاویه
تا هم نام بابابرزگش معاویه باشه 😒

معاویه ی دوم قرار شد بعد از مرگ یزید خلیفه بشود
اما از خلیفگی استعفا داد وعلتش رو هم به مردم اعلام کرد

👈 من خلافتی را که با این هزینه سنگین رسیده است نمی خواهم. پدرم در سه سال حکومت خود مرتکب سه جنایت بزرگ شد سال اول قتل فرزند پیامبر(کشتن امام حسین)
، سال دوم هتک حرمت به مدینه،
سال سوم حرمت شکنی مکه بود.

❗️مردم پدر جد من ابوسفیان است با پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) بد بود گرفتار اعمالش شد.
پدربزرگ من معاویه است، با بهترین خلق خدا علی بن ابیطالب در افتاد و حالا گرفتار اعمالش است.
پدرم یزید هم این خیانت را مرتکب شد سپس گریه کرد و گفت این خلافت را نمی خواهم و خود را خلع می کنم هر کار کردند نپذیرفت.
مادرش پای منبرش نشسته بود☺️
بود،گفت:«ای کاش لخته خونی بودی که هرگز به دنیا نیامده بودی!»

معاویه بن یزید گفت:«مادر چه خوش گفتی!ای کاش من لخته خونی بودم وبه دنیا نیامده بودم،تا ننگ فرزندی یزید بر دلم نمانده بود.

علت اینکارش چی بود؟؟
معلم خوب داشت به نام ابوعمرو که شیعه هم بود
تمام مبانی اسلام رو به این پسر یزید یاد داده بود
مغزش رو شستشو داد 👌
معلم خوب میتواند پسر یزید رو هم تربیت کند.

🖌 توصیه آیت الله بهجت(ره) به خیرات برای اموات

🌷 مرحوم آیت الله سعادت پرور(ره) نقل می کنند :

✍ پس از فوت خواهرم ، به خدمت آیت الله بهجت(ره) رسیدم ، دستور فرمود : روزهاى جمعه ، سوره #صافات و #توحید را برایشان بخوانم و خیرات هم بنمایم.

☘ سپس فرمود : شخصى ، کسى را - که زنده بود - در خواب می بیند ، در میان باغى است و قصرهایى در آن جا است ، می پرسد : این قصرها براى کیست؟ میگوید : براى من است ، آن شخص
تعجب میکند ، میگوید : تعجب مکن ، عجیبتر از این ، آن که این قصرها را در برابر دو فلوس به من داده اند!

☘ سپس بیدار میشود و او را ملاقات میکند و خوابش را برایش تعریف میکند ، میگوید : بله ، روز گذشته (مثلًا) دو فلوس دادم ، کوزه اى خریدم و با آن ، به مردم آب دادم.

📒 برگرفته از کتاب رسائل عرفانی ، ص168