#الموت لاسرائیل

#تولیدی
#به_قلم_خودم
#سبک_زندگی_فاطمی

امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
شب تا صبح، خواب به چشمانم نیامد و مرتبا نجوای مادر را که در حال قیام و قنوت بود، گوش می‌دادم تا بلکه شاهد دعای مادر، برای اهل خانه و فرزندان باشم اما دردانه رسول الله، معرفتش بالاتر از آن بود که به خود بیندیشد و مرتبا برای مردم دعا می‌کرد و نهایتا و پس از مناجاتی طولانی، دعای مختصری برای اهل بیت خود نمود.

پس از نماز پرسیدم: مادر جان چرا اول برای مردم و در انتها، ما را دعا کردی؟
فرمود:
اول همسایه بعد اهل خانه! (مضمون)

عده‌ای چنین برداشت کرده‌اند که، فقط در دعا نمودن است که باید دیگران را بر خود مقدم داشت و یا بعضی گمان می‌کنند منظور از همسایه، همان چاردیواری ظاهری است اما:
معرفت و کرامت بانویی که سیده زنان دنیا و آخرت است بسی والاتر و ژرف‌تر از این است که افکار و همتش، کوتاه و منحصر به این محدوده باشد بلکه:

ألْجار ثُمَّ الدّار
یعنی:
ای مسلمان!
در همه امور زندگی به یاد دیگران باش! خواه در مسائل اقتصادی باشد و همنوع تو در مضیقه مادی، و خواه در امور دینی و اعتقادی و تربیتی باشد، مثل مسلمانی که پدر یا مادر خود را از دست داده و تو او را می‌شناسی و می‌توانی سرپرستی علمی و فرهنگی او را به عهده گرفته و او را نماز خوان و متعهد بار آوری!
و
بدان! که همسایه فقط منحصر به چاردیواری اطراف خانه‌ات نیست بلکه:

هم محله‌ای تو، همشهریان و هموطنانت‌ همه به نوعی همسایه تواند و هر دو در قبال یکدیگر مسئولیت دارید. چنانکه یکی برای حفظ امنیت تلاش می‌کند و آن یکی مایحتاج تو را به دستت می‌رساند و دیگری برای علم اندوزی تو تلاش می‌کند.

و
مهمتر آنکه، مردم سرزمین‌های دیگر که با تو هم عقیده و یا همفکرند نیز با تو همسایه‌اند مگر نه اینکه:
مثل:
فلسطین و غزه و سوریه و لبنان و یمن و … خود را به مخاطره انداخته‌اند تا دشمن سراغ تو نیاید؟
آیا!
شرط همسایگی و مروت آن نیست که به دادشان برسیم و به یادشان باشیم یا اینکه بر خلاف این رویه بشر دوستانه، فریاد اعتراض برآوریم که:

حق و حقوق ما را به بیگانه دادند؟ ما خود نیازمند‌تریم!
الحق
که بی‌انصافی بزرگی است که جان و مال خود را فدا کنند و جگر گوشه‌هایشان پرپر شوند و آدمی، بی‌تفاوت از این قضیه عبور کند و بگوید: چه ربطی به ما دارد؟
آیا این سبک زندگی فاطمی است؟ آیا دفاع او در مقابل دشمنان فقط، برای آرامش خانواده‌اش بود یا به نفع همه مسلمانان؟
پس:
بیاییم خود را به زینت این آداب و وظایف یک مسلمان راستین بیاراییم و بیش از پیش به فکر نجات مظلومان از شر ظالمان در سراسر عالَم، در حد توان و امکانات خود باشیم ولو در حد یک دعا باشد.

پ.ن.
دقت شود رعایت حقوق همسایه در محدوده شرعی و احکام، قوانین خاص خود را دارد و این تعبیر که در متن فوق از همسایگی شد نیز، شرایط ویژه خودش را دارد که نباید با یکدیگر اشتباه شود.

#تولیدی
#به_قلم_خودم

آیا تا به حال در زندگی مضطر شده‌اید؟

مضطر حالتی است که انسان امیدش از همه اسباب مادی قطع می‌شود و هیچ راه چاره‌ای برای حل مشکل خود نمی‌یابد و اینجاست که احساس درماندگی و ناامیدی و بعضاً ناتوانی می‌کند و به دنبال روزنه نجاتی! می‌گردد بلکه از این وضع بحرانی لاعلاج خلاصی یابد.
براستی!
آیا راه حلی هست؟
شهید شاهد سردار سلیمانی در مورد جنگ سی و سه روزه لبنان ماجرایی به این مضمون تعریف می‌کند که:

در جنگ سی و سه روزه لبنان و اسرائیل در سال هزار و سیصد و هشتاد و پنج، همه اسباب ظاهری حکایت از پیروزی به نفع اسرائیل می‌کرد و حزب الله هیچ راه حل دیگری برای پایان دادن به این جنگ نابرابر به ذهنش نمی‌رسید.

تا اینکه:
به محضر مقام معظم رهبری رفتیم و ماجرا را نقل کردیم و گفتیم که دیگر از دست ما کاری برنمی‌آید.اما ایشان فرمودند: (مضمون)

نگران نباشید که قطعا شما پیروز می‌شوید و در ادامه فرمودند: (مضمون)

به نیروهای حزب الله بگویید دعای جوشن صغیر را بخوانند!

سردار سلیمانی در ادامه می‌گویند:
لحظاتی بعد رهبر انقلاب برای اینکه ما بهتر متوجه موضوع شویم و فکر نکنیم این توصیه مانند بعضی حرفهای معمولی است که می‌گویند چنین و چنان کنید تا نتیجه بگیرید لذا ادامه دادند:

دعای جوشن صغیر! دعای انسان مضطر است یعنی کسی که هیچ راه چاره‌ای ندارد.

شهید سلیمانی ادامه می‌دهند:ما این پیام را برای نیروهای حزب الله بردیم و خواندن این دعا به حدی فراگیر شد که از بلندگوی مساجد پخش می‌شد و همه این دعا را می‌خواندند و طولی نکشید که سربازان حزب‌الله آنچنان نیرو و امیدواری در خود یافتند که مثل روز اول شروع به مبارزه و مجاهدت نمودند و طولی نکشید که با روحیه‌ای بسیار بالا بر لشکر غاصب اسرائیل پیروز شدند.

حتما مایلید که بدانید این دعا چیست؟

دعای جوشن صغیر از امام هفتم نقل شده و ماجرا از این قرار است که:
خلفای عباسی قصد جان حضرت را داشتند اما علی ابن یقطین که از خواص و یاران امام بود. نقشه دشمن را به اطلاع ایشان رساند اما امام فرمود نگران نباش اولین پیامی که به ما می‌رسد خبر از مرگ خلیفه می‌دهد و چنین شد و پس از آن، حضرت دعای جوشن صغیر را به شکرانه رفع این بلا خواندند.

این دعا اینگونه است که: سخت ترین‌ شرایطی که هر انسانی روی کره خاکی می‌تواند داشته باشد ذکر می‌کند و بعد می‌گوید خدا را شکر که من در این وضعیت نیستم مثلا: (مضمون)

خدایا چه بسیار آدم هایی‌ که اسیر دشمن هستند و آرزوی دیدن خانواده و فرزندان خود را دارند و هر لحظه منتظر مرگند و نمی‌دانند چگونه به دست دشمن قطعه قطعه و یا کشته خواهند شد.
و سپس در ادامه می‌فرماید:
خدایا شکرت که من در امنیت و آرامشم و ادامه …….‌

چرا این دعا را مطرح کردیم؟
آیا شرایط فعلی مردم بی‌پناه غزه حالت اضطرار ندارد؟
پس:
بیاییم برایشان خواندن این دعا را همگانی کنیم! مگر نه اینکه در ایام کرونا، رهبر انقلاب دستور خواندن دعای هفتم صحیفه دادند و زودتر از همه کشورها از شر این بیماری نجات یافتیم.(البته منظور نادیده گرفتن خدمات کادر محترم درمان نیست.)
پس:
امروز حداقل کاری که برای رفع این جنگ ظالمانه از دستمان برمی‌آید قرائت این دعای پر خیر و برکت به امید نجات مظلومان فلسطین از شر اسرائیل غاصب است و صد البته این کار قطعا برای شخص قرائت کننده نیز منافع و گشایشی انشاءالله خواهد داشت.

و چه شگفت انگیز است که این دعا که برای انسان مضطر، سفارش شده آدمی را به یاد این آیه مبارکه قرآن کریم می‌اندازد که:

أمَّن یُجیبُ المُضطَرَ إذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السّوُء