#آیا #می‌خواهید #به #کشف #و #شهود #برسید؟

بعضی‌ها برای رسیدن به این مقصد، به وِرد و خرافات و بدعتها و یا سِحر و جادو روی می‌آورند که، بسیاری از آنها حرام شرعی است.
اگر
در طلب شهود باطنی هستید اصلا لازم نیست لقمه را دور سر بچرخانید و به بیراهه بروید؛ فقط یک راه مطمئن و قطعی وجود دارد که آنهم، مصباح الهدی یعنی طریق الحسین (علیه‌السلام) است.

اما چگونه؟
تمام عزم‌تان را جزم کنید و حتی برای یکبار هم که شده، به پیاده‌روی اربعین بیائید! البته لازم نیست حتما عمودها را طی کنید یا سختی بکشید! فقط تماشا کنید و عظمت را ببینید.
اینجا
کشف و شهود عینی است، کربلای مجسم است حتی روضه هم نمی‌خواهد چرا؟
چون
فریاد حادثه عاشورا آنچنان رسا هست که گوش زمین و زمان را پر می‌کند؛ اینجا زائران برای امام شهید خود، گریه می‌کنند و بر سر می‌زنند و از آنطرف ملائکه‌ای که مضجع شریف سیدالشهدا را احاطه کرده‌اند؛ پر و بال خود را برای تبرک، زیر پای زائران فرش می‌کنند.
اینجا
از کربلای ایران یعنی شلمچه که عبور می‌کنی! هر لحظه با خود می‌اندیشی‌ که خون کدام شهید و عزیز این وجب از خاک را متبرک کرده و راه را برای زوار سیدالشهدا هموار ساخته؟
این طرف کربلای ایران است و آن طرف عاشورای مجسم! اینجا همه وقایع مشهود است، غوغایی است! هنوز صدای هل من ناصر به گوش می‌رسد اما این بار، امام برای ظهور فرزندش، طلب یار می‌کند.
اینجا
همه حماسه‌ها زنده است حتی گلوی خونین شش ماهه و اربا اربای نور چشم امام.

اینجا
به عیان می‌فهمی‌ که ثارالله یعنی چه، و اثرش بعد از هزار و چندین سال چگونه به ثمر نشسته!
اینجا
معنای سخن رسول الله را که فرمود:
حسین منّی و أنا من حسین
را به وضوح درک می‌کنی که، خون مطهر سیدالشهدا تا ابد ضامن حیات مذهب نجات بخش اسلام است.
اینجا
به راحتی تاثیر جهاد تبلیغ زینب کبری را درمی‌یابی که، ضرب تازیانه و پاهای تاول زده بی‌جهت نبوده!
هنوز
صدای علی مانند بانوی قهرمان کربلا در ویرانکده یزیدیان را می‌شنوی که، چگونه نقاب از چهره سیاه نفاق برمی‌دارد!
اینجا
نیازی به گفتن نیست! لازم نیست عارف کامل باشید حتی یک انسان معمولی هم ولو مسیحی باشد آنچنان محو کشف و شهود های عینی کربلا می‌شود که ناخودآگاه، شهادتین را بر زبان جاری می‌کند.
اینجا
دروازه نجات و امید بشریت است جایی که نمونه‌اش در هیچ جای کره خاکی پیدا نمی‌شود؛ و مسیر فقط یک مسیر است و هدف، تنها متمسک شدن به دامان پر مِهر ارباب است و بس.

پس
هر انسانی به دنبال رها شدن از ظلمت نفسانی و شیطانی است؛ و هر بشری طالب رهایی از قید و بند استکبار و بردگی مدرن است؛ روی آوردن و توسل به معدن ولایت و غیرت، تنها راه نجات اوست.
آری
سیدالشهدا نجات بخش و شفاعت کننده همه آنانی است که از دور و نزدیک، دل به او و اهداف مقدس او داده و در این راه مجاهدت می‌کنند که:

ألّذینَ جاهَدوا فیناٰ لَنهْدیَنّهُم سُبُلَنا

#تولیدی
#به_قلم_خودم
#خاطرات_اربعین

 حاج‌ اسماعیل دولابی:

🔸 با #صلوات بر محمد و آلش راه‌های بسته باز می‌شود، اگر #صلوات را با اشاره و لطافت از ته دل بفرستی تا هفت آسمان بالا می‌رود.

📚 مصباح‌الهدی صفحه 273

یک مرتبه که خدمت امام رضا علیه‌السلام مشرف شده بودم؛ حضرت 10 مطلب را به من فرمود که یکی از آن‌ها را به شما عرض می‌کنم. امام رضا علیه‌السلام فرمودند: «مگر می‌شود کسی به ما پناه بیاورد و ما او را پناه ندهیم؟!»

| گفت‌وگوی آیت‌الله بهجت رحمت‌الله‌علیه با مرحوم آیت‌الله فهری |

#تولیدی

#به_قلم_خودم

#خاطرات #اربعین

چند نفر از خانمها وارد موکب‌ شدند. از زیارت مولا سیدالشهدا می‌آمدند؛ چند لحظه‌ای نشستند آنگاه، یکی از خانمها معترضانه گفت:
چرا این عربها اینقدر متعصبند؟ یکی از دوستان من فقط دو تار مویش بیرون بوده، با جدیت به او تذکر داده‌اند که حجابش را حفظ کند و ادامه داد:

به نظرم اینقدر سختگیری خوب نیست؛مگر دو تار مو بیرون باشد چه اشکالی دارد؟ همه زائر امام حسینند!!
یکی
از خانمها گفت:
ای کاش ما هم در تعصبمان روی همین دو تار مو، مانده بودیم که اگر اینگونه بودیم امروز شاهد این همه بی‌حیایی‌ در سطح جامعه نبودیم.

به تعبیری اگر ما یک قدم عقب نشینی کنیم دشمن صدها قدم جلو می‌آید. اگر همان روز اول که لیبرال‌های غربگرا که به صحنه آمده و با ادعای حق نداشته خود، از تساهل و تسامح سخن راندند از این ملت، تو دهنی خورده بودند کار به این بی‌شرمی‌ها ‌و اهانت‌ها نمی‌کشید زیرا:
عادات فرهنگی را یک شبه می‌توان تخریب کرد اما سالها طول می‌کشد تا جبران خسارت شود.
اما
چاره چیست؟
یکی از بهترین و کاربردی ترین‌ راه حلها، به راه انداختن‌ِ جهادیِ کاروانهای اربعین است مثل راهیان نور.
یعنی
حتی اگر برای تماشا هم که شده هر گروهی حداقل یکبار، صحنه پیاده‌روی اربعین را از نزدیک مشاهده کنند ولو در حد سیاهی لشکر!

چرا گفته‌اند: امام حسین (علیه‌السلام) سفینة النجاة است؟ مگر کشتی روی آب نیست؟ چه کسانی به کشتی پناه می‌برند؟ مسلما افرادی که در حال غرق شدن هستند!
امروز
فرهنگ حجاب و حیای‌ جامعه ما، اگر حَمل بر سیاه نمایی نشود، در حال غرق شدن است پس، راه نجاتش فقط از این باب است باب الحسین!
بیائیم!
اربعین را سرلوحه تبلیغ و امر به معروف و نهی از منکر قرار داده و با کمک از خیّرین مردمی و همینطور مطالبه از دولت، راه رسیدن به این کاروان رهپویان ظهور را برای مردم مهیاتر و آسانتر کنیم و این کار چنانچه به صورت جهاد تبیین انجام گیرد امری امکان پذیر و شدنی است.
و
محال است کسی به این سفینه نجات روی آوَرَد و رهایی نیابد. و چه معروفی بالاتر از شناخت فرهنگ عاشورا و قدم نهادن در مسیری زینبی!
و
چه نهی از منکری اثرگذارتر‌ از پای نهادن بر راحت طلبی دنیوی و حضور در حماسه‌ای که اولین اثرش، بریدن از خود و رها شدن در اوج آزادیِ معنوی کربلاست!

#حبّ #الحسین #حیاتنا

همیشه از خود می‌پرسیدم چرا بهشتیان گذر زمان را احساس نمی‌کنند؟ مگر در چه حال و لذتی هستند؟
تا اینکه اربعین امسال، خداوند منت بر سرم نهاد و دستان نیازمندم به ضریح شش گوشه گره خورد! همانجا که قطعه‌ای از بهشت است.
خدایا
من کجا و بهشت حسینت‌ کجا؟ مگر دل‌ بریدن آسان بود؟ مثل جان دادن می‌مانْد.
خدایا
چگونه دل بکنم از بهشتی که خود، جنت بهشتیان است. مگر دستانت که به حلقه‌های وصل گره خورد، جدا شدن آسان است نه! نه تنها آسان نیست که دلت می‌خواهد همانجا فنا شوی! فنای در عشق به مولایی که یک عمر سرگردانش بودی!
خدایا
چه باید کرد از یک طرف دستان دلت گره خورده به حلقه‌های عاشقی ارباب و از طرفی هزاران نفر در انتظار وصال یار هستند.
بار الها
نمی‌دانم به حرمت دعای کدام بنده خالصت به من اذن ورود دادی اما، این را می‌دانم که هر که با حسینت‌ دست داد هرگز، نباید خلاف عاشقی عمل کند!
مولای من
چگونه بازگردم‌ با دلی که مالامال از شوق و حسرت این لحظه دیدار است؟ اصلا به نظر من، بهشت و میوه‌هایش و لحم و طیورش همه بهانه‌ای است برای برپایی بزم دیدار سیدالشهدا؛ و الا هر چند که نعمات دنیا و آخرت با هم متفاوت است باز هم در برابر جنات‌ عدن‌ حسینی عددی نیست.
مولانا
آمدم و کوله‌باری از دعاها و نیازهای دوستانم را به درگاهت‌ به امانت نهادم و از تو عاجزانه خواهش کردم حتی اگر شده به خاطر علی اکبرت، مُهر اجابت بر صفحه حاجات آرزومندان بزنی و دلهایشان را غرق در سرور و شادی عارفانه‌ات کنی!
مولای من
حالا به جواب این سوالم رسیدم که، شهدا چگونه سختی جان دادن را آسان طی کردند. دیدم و دریافتم که:

با تو بودن، کارها دشوار نیست!
اصلا با تو بودن، رنج را از یاد انسان می‌بَرَد و آدمی را مدهوش جمال و عشق تو می‌کند. اصلا جان دادن با دیدار تو، خودِ خودِ عشق است، خود بهشت است. و درد و رنج با وجود تو معنایی ندارد حتی اگر در دریایی از مشکلات باشی مثل خواهرت زینب کبری چهل منزل زخم زبان شنید و مصیبت دید ولی فریاد زد:
ما رایت الا جمیلا
و ما هم امروز تصدیق می‌کنیم که آری! به حقیقت که زینب درست فهمید و حق مطلب را ادا کرد.
همه مسیر عاشقی که به تو ختم می‌شود به تحقیق جلوه‌ای از جمال الهی و بهشت دنیایی و آخرتی است.

اللهم لا تجعل آخر العهد من زیارتنا

#تولیدی
#به_قلم_خودم