«توصیه‌ی آیت‌الله بهجت قدس‌سره به خواندن #نماز_جعفر_طیار جهت #رفع_موانع_ازدواج »

آیت‌الله بهجت قدس‌سره: برای شکرانه این نعمت ( #ازدواج )، دعا کنید برای همه مؤمنین و مؤمناتی که محتاجند به این امر [که] خداوند وسایلش را برای آن‌ها هم فراهم و مهیا کند.

[و دعا کنید خداوند] موفقشان کند به این امر خیری که حافظ نصف ایمان است؛ که شکرانه سبب شود برای تکمیل نعمت شما، ادامه نعمت شما، تحصن (حفظ) نعمت شما، و نیز مبارک بودن این نعمت برای خودتان؛

(دعا برای فراهم شدن زمینه ازدواج برای دیگران، باعث حفظ و ادامه‌دار شدن زندگی مشترک می‌شود و به آن برکت می‌دهد.)

 سؤال: یکی از بستگان ما امر ازدواجشان مشکلی پیدا کرده دعا بفرمایید.

آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خدا إن شٰاءاللّٰه [مشکل او را حل کند]؛ خودشان دعا کنند؛ نماز جعفر را بخوانند به همان ترتیبی که در [کتاب] زاد المعاد است، و بعد از آن (بعد از نماز) در سجده حاجت‌شان را بخواهند و چون امر [مهمی] است [چرا که] هم دنیایی و هم آخرتی [است]، لذا در آن وقتی که دعای‌شان را در سجده [از خدا] می‌خواهند، مختصری چشمشان را تر کنند(کمی اشک بریزند).

دهخدا مادری داشت که بسیار

عصبی بود و پرخاشگر؛

طوری که دهخدا بخاطر مادرش ازدواج
نکرده بود و پیرپسر مجردی بود در کنار
مادرش زندگی می‌کرد.

نصف شبی مادرش او را از خواب شیرین
بیدار کرد و آب خواست.
دهخدا رفت و لیوانی آب آورد مادرش لیوان
را بر سر دهخدا کوبید و گفت آب گرم بود.

سر دهخدا شکست و خونی شد.
به گوشه‌ای از اتاق رفت و زار زار گریست.

گفت: «خدایا من چه گناهی کرده‌ام بخاطر
مادرم بر نفسم پشت‌ پا زده‌ام.
من خود، خود را مقطوع‌النسل کردم، این
هم مزد من که مادرم به من داد.
خدایا صبرم را تمام نکن و شکیبایی‌ام را از
من نگیر.»

گریست و خوابید شب در عالم رؤیا دید
نوری از سر او وارد شد و در کل بدن او
پیچید و روشنش ساخت.
صدایی به او گفت: «برخیز در پاداش تحمل
مادرت ما به تو علم دادیم.»

از فردای آن روز دهخدا شاهکار تاریخ
ادبیات ایران را که “جامع‌ترین لغت‌نامه” و
“امثال و حکم” بود را گردآوری کرد.

و نامش برای همیشه بدون نسل،
در تاریخ جاودانه شد.

#داستانهای_آموزنده

کسانی که پدر و مادر از آنها ناراضی بودند به هر دری می زنند کارشان درست نمی شود ،

خبر ندارند به خاطر این است که پدر و مادر از آنها ناراضی بوده اند..

آیت الله مجتهدی 

✅ آیت الله العظمی جوادی آملی:

«متأسفانه! در برخی از کشورها بعضی از مردم روز را کار میکنند و شب به میگساری میپردازند و نوشابه آنان شراب است؛ چنین کسانی قدرت اندیشیدن ندارند، از این رو در میان برخی جوامع غربی اصول خانوادگی متلاشی شده و عواطف فروخفته خویش را با سگ و گربه تأمین میکنند.
به جای در آغوش گرفتن فرزند و نوه، سگ و گربه را در آغوش میگیرند، پس اگر شیعیان از دل و جان در و دیوار حرم اهل بیت علیهم السلام را می‌بوسند و به بوسیدن آن افتخار می‌کنند، برای آن است که آنان راه و رسم زندگی و انسانیت را به همگان آموختند.»

📚 تسنیم ج46 ص578

#تولیدی

#به_قلم_خودم
#بیت_الأحزان
#روضه_فاطمیه

این روزها سراسر مدینه که نه بلکه آسمان و زمین غرق اندوه و ماتم است . گویا صدای ” قد قتل ” از عرش به گوش می رسد و شال عزا بر گردن مولایمان بقیة الله.

فاطمه جان نمی دانم از چه بگویم که قلب ولیّ خدا به درد و رنج نیفتد . بی بی جان شرمنده ام ! نمی دانم بگویم یا نه ! اگر خود ائمه اجازه اقامه عزا نداده و “یحزنون لحزننا ” نفرموده بودند ، چه کسی را یارای بر زبان راندن این جملات بود!

یا مولاتنا! آیا درِ‌ خانه با آتش و سوختن باز شد یا با لگد نامحرمان آن زمان که علی علیه السلام سردار خیبر فرمود که، من دود را در خانه دیدم بر تو چه گذشت ! تو خوب می دانی علی معدن غیرت است اما برای حفظ اسلام باید صبر کند ولی چه گذشت بر او که ببیند دردانه رسول الله و امانت پیامبر صلوات الله علیه ، باید برای دفاع از حریم ولایت با حرامزاده ها روبرو شود !

یا علی ! آیا سبط پیامبر از بطن بانوی آسمانی با ضربه در به فرش افتاد یا با لگد نانجیبان ؟! آیا به قولی، در کربلا حسین علیه السلام از اسب به زمین افتاد یا بین در و دیوار؟

آیا آن فتنه جویان بدتر از یهود ، آتش را برای سوزاندن در خانه مهیا کرده بودند یا از این باب می خواستند ” اصل ” ولایت را منهدم کنند ؟

بی بی جان ! در لحظه شهادتت که از اسماء آب برای غسل طلبیدی ، آیا غسل شهادت بود یا شستن بازوانت از خون و خونابه ؟!
زهرا جان! چرا ضربه‌های تازیانه بر بازویت را که بازوی پیامبر (صلوات الله علیه) و علی (علیه السلام) بود، مخفی نگه داشتی و فرمودی : یا علی مرا شبانه غسل بده و کفن کن !

بی بی جان! چه بگویم در رثای تو که ام الائمه و مظلومه ای هستی که، حقت را غصب کردند و تو را از ارثی که حق تو بود محروم نمودند.

آنچنان سیلی خورده‌های بدر و احد کینه انتقام از مولایت را به دل داشتند که حتی قبر مخفی و بی‌نام و نشانت را هدف گرفته و به دنبال جریحه دارتر نمودن روحیه امیر مومنان بودند اما حضرت پاسخ این مکر دشمنان را در یک جمله فرمود که:

” اگر از حق خود گذشتم برای حفظ اسلام بود اما بخدا قسم در باره فاطمه ، اگر دست به خاکش دراز کنید زمین را از خونتان پر خواهم کرد .”
آری علی مظلوم بود اما مرعوب نه !
فاطمه مظلومة بود اما شاید بتوان گفت اولین مدافع حرم نبوی و علوی بود !!