​#تولیدی

#به_قلم_خودم

#مقتل_خوانی

#امر_به_معروف

#نهی_از_منکر
فقال ابن زیاد: أخبرنى یا مسلم لم أتیت هذا البلد و أمرهم ملئتم فشتت أمرهم بینهم و فرقت کلمتهم؟

ابن زیاد گفت: 

ای مسلم به من بگو چرا به این شهر آمدی و آرامش آن را بر هم زدی و کارهایشان را آشفته و آنان را دچار تفرقه نمودی؟
فقال له مسلم: ما لهذا أتیت…فأتیناهم لنأمر فیهم بالمعروف و ننهی عن المنکر و ندعوهم إلی حکم الکتاب و السنة و کنا أهل ذلک کما أمر رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)

مسلم به او گفت:

برای این نیامدم، ولی شما منکر را آشکار و معروف را به خاک سپردید، و بدون رضایت مردم بر آنان فرمانروایی می کنید. با ایشان برخلاف آنچه خدا به شما دستور داده رفتار نمودید،…و :
ما آمده ایم تا ایشان را امر به معروف و نهی از منکر کنیم، ایشان را به سوی حکم خدا و سنت فرا خوانیم، و ما همچنانکه پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده سزاوار آنیم.
پ.ن. ابن طاووس: لهوف / 67

دلم برایش می سوزد! بر خلاف قیافه اش، اندیشه اش ضعیف و حقیر است. به گمان خودش عزا و غذای حسینی را به تمسخر گرفته است اما نمی داند این بساط بهشتی تمام شدنی که نیست بلکه روز بروز ابدی تر می شود. 

ای کاش او هم می فهمید که سفره عشق ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) را خدا، گسترده است و حب شهید عاشورا، مثل آتشی دل را در عشق خود می سوزاند و به پیش می رود تا آنجا که از وجودت فقط پاره ای  می ماند و بس! درست مانند شهدای کربلا، بی سر اما ماندگار! 

#تولیدی   #به_قلم_خودم

یا اهل العالم! عشق را گدایی نمی کنند، اصلا عشق خریدنی نیست، می دانی چه می گویم؟ این عاشق نیست که به دنبال عشق می دود بلکه، خود عشق باید تو را دریابد! چرا؟

عشق گدایی، به درد سطحی نگران و بی مایه ها می خورد، آنهایی که قدر و منزلتی برای خودشان قائل نیستند و کمال وجودی خویش را در سراب زیبایی دیگران می جویند، همان هایی که شاید از خودشان هم ضعیف تر باشند! چه می گویم؟

تکرار می کنم عشق خریدنی نیست! مثل حسین (علیه السلام) که نه تنها عشق را تمنا نکرد بلکه خودش عشق آفرین شد یعنی، حسین محبت و شور و حرارت قلوب را خلق کرد، هم او که خلیفة الله و ثارالله بود و خداوند خلقت یکی از عجیب ترین شاهکارها را به قدرت یداللهی او سپرد. چگونه؟

وقتی یک نفر، تبدیل به یک جهان ایثار می شود و مسیر منحرف تاریخ را تغییر می دهد، پاداش او در منظر الهی جذب چند دل و اشک و لبخند نیست! جایزه او را خود خدا باید تعیین کند، لذا به مقام:

فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي

می رسد، چگونه؟ یعنی حسین، خودش ذوب در جنت رضای حق می شود و آنوقت است که: جنات عدن…برای قد و قامت معرفت او، کم است و او باید جنات عدن عاشقانش شود!؟

چه می گویم؟ یعنی همه محتاج عشق حسین می شوند و برای نجات دنیا و آخرت خود، چاره ای جز تمسک به سفينة النجاة ندارند!

حالا معنای قدر و قیمت واقعی ات را فهمیدی؟ گرچه مثل حسین نخواهی شد ولی اگر در راهش که همان صراط مستقیم و رحمة للعالمين است، قدم ننهی به بیراهه رفته و عمر و هستی ات را تباه کرده ای!

اما اگر دست انابه و توسل بر این سراج منير زدی، تو هم بجای گدایی عشق! خالق خوبی ها می شوی و خوبان عالم عاشق مرام و مذهبت!

#تولیدی

#به_قلم_خودم

همه آمده بودند. حسینیه مملو از جمعیت بود، بعضی ها را می شناختم، صدیقه خانم! بیوه زنی که با حقوق ناچیز همسر مرحومش، چهار قد و نیم قد را سرپرستی می کرد. روبرویم زهرا خانم با عروس و نوه هایی که در یک خانه اجاره ای با هم زندگی می کردند، مشغول غذا خوردن بودند.

آن طرف تر رقیه خانم، کارگر بیمارستان بود که تنها پسرش مدتها،در نوبت پیوند کلیه بود.

اما اینها، همه جمعیت عزادار نبودند،فرشته خانم که در واقع موسس کانون خیریه و ازدواج محله است کمی دورتر از ما نشسته است و با دخترهای محله یک دورهمی با صفا تشکیل داده و همینطور که منتظر سینی های غذای نذری هستند از مشکلات و …خود با هم صحبت می کنند.

ماه بانو هم که بچه هایش  خارج از کشورند و در سال فقط تاسوعا و عاشورا سر و کله اش پیدا می شود، آمده است، گرچه عقیده و مرام راست و درستی ندارد ولی عجیب به سفره امام حسین (علیه السلام) اعتقاد دارد! وضع مالی اش بسیار خوب است اما خیلی اهل اطعام و کمک کردن نیست ولی همین یک قدم هم جای شکرش باقی است، خدا را چه دیدی شاید روزی خانواده اش را هم، نمک گیر خوان حسینی کرد!؟

فقط جای یک گروه در این دایره متحد و منسجم! خالی بود همان هایی که دم از حقوق کارگر و مردم می زنند، چه می دانند که زخم حقوق  غصب شده این پناهندگان به حسین (علیه السلام) را، همین جماعت محرمی با اطعام و احسان خود التیام می بخشند و گره های ناگشوده زندگی محرومان را، این سینه زنان عاشورا با توسل و تفقد خود جبران می کنند چرا که معتقدند ذریه رسول الله را عظمت و شکوه و جلالی است که، راز و نیاز عالمیان را به نگاهی و ندایی درمان و جبران می کند!

​#تولیدی

#به_قلم_خودم

#کوبنده_ترین_نه_به

#ننگین_ترین_معامله_تاریخ

#تاسوعا

#غیور_کربلا
کویر تشنه و سوزان کربلا انتظاری سرخ را در دل می پروراند. آرزویی که زمان چندانی، برای تحقق یافتنش باقی نمانده بود.
دشمن غدار که حب ریاست و شهوت، پرده غفلتی به بلندای تاریخ در مقابل دیدگانش افکنده، به گمان کور و عقیم خویش، امان نامه را از طرف شیطان برای نورچشم علی ابن ابیطالب (علیه السلام) آورده است.

غیرت هاشمی عباس ابن علی کجا و رذالت و پستی پسر مرجانه حرامخوار و…کجا؟!
علمدار حسین (علیه السلام) از این گستاخی اسیر به ظاهر امیر لشکر زراندوز و خونخوار ابن زیاد، چنان خونش به جوش آمد که اگر فرمان و امر مولایش نبود، همان لحظه با شمشیر حیدریش قامتشان را دو نیم می کرد.
اما آقا ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) امر فرمود:

امشبی را بگو دست از جنگ بردارند که تو می دانی من نماز و تلاوت قرآن را دوست می دارم.

براستی آیا امام و اجازه از دشمن برای تاخیر در شروع جنگ؟ چرا؟
امام که وجه الله است و همه افعال و امورش قربة إلى الله است، فرصتی دیگر به دوست و دشمن می دهد تا اگر ذره ای نور ایمان و حب رسول الله در دل آحادی از لشکریان یزید باقی مانده، خود را از عذاب الیم برهاند و به صف منادیان حق بپیوندد و ….

که روایت شده همان شب، سی و دو نفر از عمر سعد جدا شده و به صف یاران امام پیوستند.
تا نه به امان نامه دشمن نگویی! سردار کاروان عشق، رایت علمداری را به دستت نمی سپارد! اول باید با پای عمل به میدان بیایی تا مولایت به تو اعتماد کند، باید مرز خود را با چهره تزویر و نفاق روشن سازی تا اذن شهادت را بگیری و باید خط قرمز بر معاهده ها و معامله های شرک آمیز دنیایی بزنی تا مولایت، برگ سبز شهادتت را امضا کند.

و این مخصوص کربلا نیست که:

کل یوم عاشورا و کل أرض کربلا